ازدواج رسمی به طور قابل توجهی روابط بین شرکا را تغییر می دهد. این به این دلیل است که حالات روحی زن و مرد در حال تغییر است. به طور معمول ، روان مرد آسیب پذیرتر می شود ، و زن پایدارتر می شود.
به گفته روانشناسان ، دلیل این امر در جهان بینی متفاوت و اختلاف در دلایلی است که فرد برای آن وارد عقد می شود. یک زن برای به دست آوردن حمایت و اعتماد به نفس در آینده ازدواج می کند ، در حالی که یک مرد ، به عنوان یک قاعده ، از از دست دادن آزادی و استقلال خود می ترسد.
صاحبان سالم ترین روان کسانی هستند که مدتها پس از ازدواج موفق به برقراری رابطه ای لطیف و مهربان شدند. برعکس ، دیگران مرتباً به دنبال نقص در یکدیگر هستند. چنین رابطه ای چیز خوبی به دنبال نخواهد داشت و به احتمال زیاد در آینده ای نزدیک از هم می پاشد.
شخصیت انسانی سه نوع روانشناختی دارد. نوع اول "ساکت" است که وارد شرایط درگیری نمی شود و سعی در فرار از مسئولیت دارد. نوع دوم - "اختلاف کنندگان" تحریک کننده رسوائی ها هستند و از انرژی یک شریک تغذیه می کنند. نوع سوم - "مشاوران" ، پس از گوش دادن و تفکر ، در هر شرایطی بهترین تصمیم را برای هر دو شریک می گیرند.
برای حفظ روابط عادی پس از عروسی ، توصیه می شود شریكی از نوع روانشناختی مشابه انتخاب كنید ، كه به شما این اجازه را بدهد كه به همان شیوه به موقعیتهای پیش آمده پاسخ دهید. یافتن راه حل مصالحه برای انواع مختلف بسیار دشوار است ، که اغلب منجر به فروپاشی خانواده می شود.
حتی اگر رابطه بعد از عروسی تفاوت فاحشی با اقدامات مطلوب یا قبلی شریک زندگی داشته باشد ، ناامید نشوید و تصمیمات عجولانه بگیرید. لازم است شرایط را تجزیه و تحلیل کنید ، یادگیری درک و شنیدن یکی از عزیزان را داشته باشید ، سعی کنید بدون تعصب هر دو را تنظیم کنید. البته هر دو همسر باید به این سیاست پایبند باشند که منجر به نتیجه مثبت و ایجاد روابط خانوادگی می شود. راز اصلی یک خانواده خوشبخت درک متقابل و احترام متقابل نسبت به یکدیگر است.