والدین معمولاً درمورد شرایطی که فرزندشان وسایل شخص دیگری را می گیرد یا پول را می دزد ناراحت هستند. اما در بیشتر موارد ، همه چیز خیلی ترسناک نیست: فرصتی وجود دارد که او را از گرفتن چیزهای دیگران بدون اجازه جدا کند ، کافی است اقدامات آموزشی خاصی را برای این کار انجام دهد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
احساسات منفی را بلافاصله روی کودک خود نیندازید. سعی کنید دلیل احتمالی سرقت وی را پیدا کنید ، گرچه ممکن است محجبه باشد.
گام 2
فکر کنید ، شاید با این روش او به شما سیگنال هایی می دهد که در زندگی فاقد عاطفه ، لطافت ، توجه و عشق شما است. با کمبود عشق ، بزرگ شدن و از دست دادن علاقه به والدینش ، ممکن است کاملاً احساس تنهایی کند.
مرحله 3
به چگونگی روابط همسالان خود علاقه مند شوید. برای جلب توجه آنها به خود ، برای کسب دوستی با آنها ، می تواند هدایای سرقتی را به کودکان هدیه دهد. فرزند خود را با سایر روش های بهبود وضعیت همسالان آشنا کنید. دوستانش را در خانه جمع کنید ، با بچه ها بازی کنید ، تعطیلات ترتیب دهید و صحبت با احترام درباره کودک خود را فراموش نکنید ، نشان دهید که چقدر نظر او را در نظر دارید.
مرحله 4
بیشتر مراقب نیازهای کودک خود باشید. اگر او یک اسباب بازی را از اتاق بازی به خانه آورده باشد ، پس همه چیز می تواند اینگونه باشد که از این طریق رویای قدیمی او محقق شد. شرایطی را که خواسته طولانی و مداوم وی برآورده نمی شود و باعث عصبی شدن و تنش بیش از حد می شود ، اجازه ندهید. با استفاده از یک فرصت (تولد ، برخی از موفقیت ها یا موفقیت های کودک) ، هدیه ای را که او خیلی مشتاقانه و آرزوی آن را داشت ، به او بدهید.
مرحله 5
اگر کودک اسباب بازی متعلق به یک همسال خود آورده است ، سعی کنید تفاوت های ظریف رابطه آنها را دریابید. چه چیزی می تواند در پس چنین عملی وجود داشته باشد - تمایل به دوست شدن با این کودک ، جلب توجه وی یا برعکس ، غفلت از او؟
مرحله 6
توجه کنید که خودش چگونه با این عمل ارتباط برقرار می کند - توبه می کند ، معتقد است که این کار در نظم امور است یا شرمنده است. در صورتی که احساس گناه وجود نداشته باشد ، ارزیابی شما از اقدامات کودک باید قطعی و تند باشد. به او بگویید که از رفتار او تعجب کرده اید و آن را دوست ندارید. اطمینان خود را از بزرگسالی او ابراز کنید و بفهمد کدام کارها بد و کدام خوب است ، بنابراین این اتفاق دیگر تکرار نمی شود.
مرحله 7
اگر کودک متوجه شد که عملش اشتباه است ، احساس گناه را متمرکز نکنید ، بلکه تصویری از احساسات شخصی را که گمشده است ترسیم کنید. در همان زمان ، یک استراتژی برای بازگرداندن کالا به صاحبش بدون تحقیر بیجا تدوین کنید.
مرحله 8
اجازه ندهید فرزندتان در انظار عمومی مورد قضاوت قرار گیرد یا بر عذرخواهی نمایشی پافشاری کنید. این اصلاً لازم نیست. غالباً این ناتوانی در برگرداندن همه چیز به جای خود و ترس از اعتراف به تشدید احساسات کودک است. جلسه ای از کودکان (ترجیحاً بدون بزرگسالان) را ترتیب دهید که در آن انتقال اسباب بازی انجام شود.
مرحله 9
برای کودک خود روشن کنید که شما سرقت به هر شکل را قبول ندارید. برای او مرتباً توضیح دهید که چرا نمی توانید شخص دیگری و تفاوت بین غریبه ها و اسباب بازی ها و وسایلتان را ببرید.
مرحله 10
به کودک خود کمک کنید تا بفهمد دزدی دیر یا زود فاش می شود ، اما راز آن همچنان آشکار خواهد شد. چیز دزدیده شده باید بازگردانده شود ، تحت محكومیت نگاهها ، و احتمالاً رسوا.
مرحله 11
انرژی او را "به یک کانال آرام" هدایت کنید. بدانید که چه چیزی او را دوست دارد (عکاسی ، ورزش ، کتاب ، هنر). شخصی که زندگی او با چیزهای جالبی پر شده احساس نیاز بیشتری می کند. و شاید حداقل یک دوست داشته باشد.
مرحله 12
به کودک خود بیاموزید که در مورد احساسات دیگران بیندیشد ، همدلی کند. این قانون را به او معرفی کنید: "همیشه همانطور که می خواهید با شما رفتار کنند" رفتار کنید و معنی آن را با مثالهایی از زندگی خود توضیح دهید.
مرحله 13
اگر کودک به طور مداوم و بدون دلیل سرقت می کند ، آن را به یک روانپزشک اعصاب نشان دهید ، که در صورت لزوم آن را اصلاح می کند.
