به عنوان یک قاعده ، مادران جوان می دانند که نوزادان تازه متولد شده معمولاً نباید اشک داشته باشند. معمولاً فقط در ماه سوم زندگی تولید اشک در کودکان آغاز می شود. به همین دلیل افزایش پارگی چشم در کودک نباید توسط والدین نادیده گرفته شود ، و این باعث می شود که بلافاصله با پزشک متخصص اطفال تماس بگیرند.
دلایل شیردار شدن در یک نوزاد تازه متولد شده
یکی از رایج ترین دلایل بروز این پدیده در نوزادان در هفته های اول زندگی ، انسداد مجاری اشکی است. در دوره ای که کودک در رحم است ، خروجی مجرای بینی - بینی با یک فیلم نازک ژله ای بسته می شود که باید هنگام تولد ترکید. اگر این اتفاق نیفتد ، و فیلم باقی بماند ، قابلیت باز شدن مجاری اشکی به هم می خورد ، اشک شروع به جمع شدن می کند.
ورم ملتحمه می تواند یکی دیگر از دلایل آبریزش چشم در نوزادان باشد. این بیماری در نوزادان به ندرت اتفاق می افتد ، اما اگر ظاهر شود ، به احتمال زیاد ، عفونت در هنگام زایمان ، هنگامی که کودک از کانال تولد عبور می کند ، منتقل می شود. با التهاب ملتحمه باکتریایی ، چشم های کودک ترش می شود و غالباً پس از بیدار شدن از خواب ، به دلیل ترشحات چسبنده جمع شده ، باز کردن آنها غیرممکن می شود.
علاوه بر باکتری ها ، ویروس ها یا آلرژی ها می توانند شروع این بیماری را تحریک کنند. با التهاب ملتحمه ویروسی ، ترشحات اشکی فراوان با تورم پلک ها ترکیب می شود. کودک ممکن است احساس سوزش در چشم درد داشته باشد ، حساسیت به نور نیز ایجاد می شود ، بدخلقی و بدخلقی می کند. التهاب ملتحمه از نوع آلرژیک با تورم پلک ها ، افزایش پارگی چشم و همچنین خارش مشخص بیان می شود. این بیماری می تواند توسط مواد شیمیایی خانگی یا موی حیوانات خانگی تحریک شود.
علاوه بر این ، پارگی چشم می تواند با سرماخوردگی معمول ، به عنوان یکی از علائم بیماری ظاهر شود. با این حال ، تشخیص آن از بیماری های دیگر آسان است ، زیرا غالباً همراه با گلو درد ، عطسه ، آبریزش بینی و گرفتگی بینی است.
از جمله اینکه ، ایجاد اشک در نوزاد می تواند ناشی از جسم خارجی در چشم ، یا جراحتی باشد که کودک می تواند به خودش وارد کند.
درمان آبریزش چشم
اگر مشاهده کردید که یک نوزاد یا هر دو چشم در یک نوزاد تازه به دنیا آمده است ، باید فوراً با یک چشم پزشک کودکان مشورت کنید. فقط یک متخصص می تواند علت واقعی این تظاهرات را شناسایی کرده و درمان مناسب را تجویز کند. در بهترین حالت ، می تواند یک شستشوی ساده چشم یا ماساژ ، و در بدترین حالت اقدامات شدیدتر شامل بررسی کانال نازولاکریمال باشد.
