عشق دو زن لزبینیسم و شرکت کنندگان در چنین رابطه ای لزبین نامیده می شوند. امروزه چنین روابط همجنس گرایانه عملا هیچ سو mis تفاهمی در جامعه ایجاد نمی کند. علاوه بر این ، ازدواج های همجنسگرایان بیشتر و بیشتر منعقد می شود و در آینده ، چنین خانواده هایی حتی صاحب فرزند می شوند.
اصطلاح "لزبینیسم" از یونان باستان از نام جزیره لزبوس ، جایی که شاعر ساپو در آن زندگی می کرد ، برمی گردد. او در شعرهای خود ، عشق همجنسگرایان بین زنان را ستود. همچنین در تاریخ اشاره هایی به روابط همجنسگرایان در اسپارتای باستان و چین باستان وجود دارد که می توان نتیجه گرفت که روابط لزبین قبلاً پدیده ای کاملاً رایج و قابل قبول از نظر اجتماعی تلقی می شده است.
در حال حاضر ، ساکنان جزیره لسوس اصطلاحات توهین آمیز ناشی از نام آن را نشان می دهند ، که بیانگر روابط همجنسگرایانه است. کلمات "لزبین" و سایر واژگان کاملاً جغرافیایی هستند.
تا پایان قرن نوزدهم ، همجنس گرایی زنان در مقایسه با همجنس گرایی مردان ، که توسط قانون منع شده و در مطبوعات به شدت بحث می شود ، تقریباً مورد توجه قرار نگرفت. به تدریج ، همجنس گرایی زنان به عنوان یک اختلال روانی در نظر گرفته شد. به عنوان مثال ، زیگموند فروید در کتاب خود "سه مقاله در مورد نظریه جنسیت" آن را "وارونگی" و شرکت کنندگان را "وارونه" نامید. وی ویژگی های مردانه را به وارونه های زن نسبت داد. فروید با ایده "زمینه سوم" پیشنهاد شده توسط مگنوس هیرشفلد هدایت شد. بعدها ، تفسیر فروید از رفتار لزبین توسط دانشمندان برجسته جهان و متخصصان جنسیت رد شد.
محبوبیت لزبینیسم به عنوان یک پدیده اجتماعی و فرهنگی با انتشارات کارلو هاینریش اولریشس ، ریچارد فون کرافت-ابینگ ، هالوک الیس ، ادوارد کارپنتر و مگنوس هیرشفلد تسهیل شد.
در جامعه مدرن ، نگرش به لزبین گرایی مبهم است. کشورهایی هستند که ازدواج همجنسگرایان در آنها قانونی شده است ، به عنوان مثال هلند ، بلژیک ، کانادا و … در قانون روسیه ، لزبین به عنوان یک رابطه جنسی بین زنان شناخته شده است. مجاز است ، اما فقط در صورت توافق متقابل شرکا. ازدواج همجنسگرایان در روسیه ممنوع است.
زنان در روابط همجنسگرایانه معمولاً از یک سبک زندگی آشنا اجتماعی پیروی می کنند. در چنین خانواده هایی ، یکی از زنان اغلب نقش غالب دارد و رفتار او مانند یک مرد است: چنین زنانی لباس مردانه می پوشند ، سعی می کنند با صدای کم صحبت کنند ، کارهای خشن را ترجیح می دهند ، کوتاه می کنند ، و حتی گاهی اوقات سعی کنید روی صورت آنها کلش بخورید یا سبیل و ریش سر خود را بپوشید.
زوجین لزبین نمی توانند فرزندان خود را داشته باشند (مگر اینکه یکی از شرکا یا هر دوی آنها با مراجعه به کلینیک به طور مصنوعی باردار شوند) ، بنابراین ، در کشورهایی که این اجازه مجاز است ، فرزندخوانده را بزرگ می کنند. مطالعات جامعه شناسان و روانشناسان نشان می دهد که کودکانی که در چنین خانواده هایی پرورش می یابند اغلب بدون هیچ گونه نقص ذهنی و جسمی بزرگ می شوند.
لزبین ها از نظر جنسی به یکدیگر جذب می شوند و ممکن است احساس عشق داشته باشند. تماس های جنسی بین آنها با تحریک دستگاه تناسلی یکدیگر به روش های مختلف ، مثلاً به صورت خوراکی ، با کمک دست ، مالیدن به یکدیگر یا با دستگاه های خاص اتفاق می افتد. همچنین زوج های شناخته شده ای وجود دارند که منحصراً در روابط افلاطونی قرار دارند ، یعنی احساس عشق نسبت به یکدیگر دارند اما از تماس جنسی پرهیز می کنند.
