غالباً یک نوجوان فاقد ارتباط است. نوجوان برای درک بهتر آرزوها ، آرزوها و دنیای اطرافش درون خود فرو می رود. او دارد بزرگ می شود. و در این مرحله دشوار از زندگی ، او نیاز به برقراری ارتباط با همسالان دارد. یک نوجوان می تواند هم در فضای واقعی و هم در فضای مجازی ارتباط برقرار کند.
ضروری است
- مدرسه
- حلقه آشنایان؛
- دستگاه متصل به اینترنت ؛
دستورالعمل ها
مرحله 1
ارتباط در مدرسه. یک نوجوان می تواند با همان علاقه در مدرسه دوست شود. به عنوان مثال ، در یک حلقه یا بخش ثبت نام کنید و افراد همفکر خود را پیدا کنید. حتی اگر یک نوجوان در کلاس خود اخراج باشد ، پس احتمال اینکه همان "کلاغ های سفید" در کلاس های دیگر باشد ، زیاد است. می توانید آنها را بشناسید و سعی کنید دوست شوید.
گام 2
ارتباط با همسالان خارج از مدرسه. مثلاً با پسر عموها و پسر عموهای دوم. همنوعان روحی مشابه را می توان در میان همسایگان ، دوستان خانوادگی نیز یافت. نکته اصلی این است که در بحث و گفتگو در مورد یک موضوع ساده دریغ نکنید. اگر شخصی را دوست ندارید ، می توانید دور شوید و دیگر با او ارتباط برقرار نکنید.
مرحله 3
ارتباطات اینترنتی شبکه های اجتماعی ، به عنوان مثال ، Vkontakte ، Facebook ، Twitter ، امکان برقراری ارتباط با توجه به علایق را فراهم می کند. همچنین می توانید در انجمن های موضوعی ثبت نام کرده و افراد همفکر خود را پیدا کنید. با وارد کردن نام سرگرمی ها و علایق خود ، به عنوان مثال "عکاسی" ، "بازی های رایانه ای" می توانید انجمن ها را از نوار جستجو پیدا کنید.
مرحله 4
همچنین یک وسیله ارتباطی از طریق تلفن هوشمند وجود دارد - WhatsApp. در اینجا می توانید آشنایی به مخاطبین خود اضافه کنید. می توانید به گروه ها بپیوندید و گپ بزنید. برای نوجوانان خجالتی ، این یک جایگزین مناسب برای تماس های تلفنی ساده است. WhatsApp از طریق اینترنت کار می کند ، بنابراین بهتر است یک برنامه نامحدود برای تلفن خود انتخاب کنید.
