کودکانی که کاملاً انتظارات والدین خود را برآورده می کنند و همیشه رفتاری ایده آل دارند ، وجود ندارند ، اما حتی کم حرف ترین آنها ، رسیدن به سن خاصی ، ممکن است به سادگی رفتار نامناسبی داشته باشند. توضیحی برای این موضوع مدتها پیش پیدا شده بود و بحران سه ساله نامیده می شد که بقا آن دشوار است ، اما کاملاً ممکن است.
چگونه بحران سه ساله را تشخیص دهیم
در حقیقت ، هیچ مشکلی وجود ندارد ، فقط این که در بعضی از کودکان بارزتر است ، در حالی که در بعضی دیگر چنین نیست ، و از بسیاری جهات نه تنها به شخصیت و عادات ، بلکه به خلق و خوی درونی نیز بستگی دارد. این دوره با جهش رشد و شکل گیری شخصیت همراه است ، زیرا کودک به سه نزدیک است که سرانجام کودک خود را نه به عنوان بخشی از مادرش ، بلکه کاملاً مستقل درک می کند. تنها مشکل این است که هنوز مشخص نیست که این استقلال را به کجا هدایت کنیم.
در عمل ، بحران سه ساله در لجاجت ، رسوائی ها ، هیستریک های نامعقول بیان می شود ، در طی آن کودک سعی می کند به هدف خود برسد. آنها می توانند کاملاً در هر مکان و گاهی فقط به دلایلی ظاهر شوند که از نظر والدین ناچیز است. گرچه ماهیت انکار رفتاری حتی تمایل به بدست آوردن چیزی نیست ، بلکه میل به عبور از مرزهای مجاز و نشان دادن دیدگاه خود است. این بحران می تواند در طی یک تابستان منتقل شود و یک سال کامل ادامه یابد.
انتظار نداشته باشید که رفتار فرزند شما دقیقاً بعد از تولد وی تغییر کند. بازه های زمانی مشخص شده به نام این بحران مشروط هستند ، بنابراین می تواند در 2.5 سال و بعد از 3 اتفاق بیفتد.
چگونه می توان از بحران سه ساله عبور کرد
نه تنها دانستن چگونگی تعریف بحران سه ساله ، بلکه چگونگی بقا در آن نیز کافی نیست. بعضی اوقات والدین فکر می کنند فقط آنها احساس غیرقابل تحمل می کنند و کودک فقط تمام تلاش خود را برای از بین بردن روحیه خود می کند. در حقیقت ، برای او دشوارتر از این نیست ، زیرا اغلب خواسته ها و نارضایتی های بی معنی نه تنها باعث تسکین نمی شوند ، بلکه او را در یک موقعیت عمدی نامطلوب قرار می دهند. هر کودک باید به دنبال کلید خود باشد. به برخی کمک می کند رسوایی ها را کاملاً نادیده بگیرند ، اگرچه این نوع رفتار در مکان های عمومی چندان مناسب نیست ، در حالی که دیگران به راحتی می توانند توجه کودک را به چیز دیگری جلب کنند. در هر صورت ، یک رویکرد خلاقانه به شرایط مورد استقبال قرار می گیرد.
لازم به یادآوری است که اگر بسیاری از رسوایی ها را انتخاب کنید ، می توانید به راحتی از ارائه مثلاً فرزندتان برای ناهار یا سوپ ، یا یک غذای فرعی با سبزیجات ، و تلاش برای فریاد کشیدن برای متقاعد کردن او برای خوردن هر دو ، خودداری کنید.
چه کاری نباید کرد
بلافاصله می توانیم بگوییم که تلاش برای شکستن رفتار کودک با ممنوعیت ها و مجازات ها به نتیجه ای نمی رسد و فقط وضعیت را بدتر می کند ، روابط را بدتر می کند و بر روان شکننده کودک تأثیر منفی می گذارد. این بدان معنا نیست که شما باید به هوی و هوس بپردازید ، اما تلاش برای یافتن راهی برای خروج از کودک ، اشاره به کودک که هیچ کس به نظر او علاقه مند نیست ، نیز اشتباه است.
