استاندارد دوگانه اصطلاحی است که تفاوت در ارزیابی اقدامات مشابه یا مشابهی را که توسط افراد مختلف انجام می شود ، نشان می دهد. برخی دیگران را به روشی مغرضانه قضاوت می کنند و به نگرش های شخصی نسبت به افراد اجازه می دهند دیدگاه های آنها درباره عملکردشان را تحت تأثیر قرار دهند.
هر دو گروه كلی از افراد ، كه با هر مشخصه ای متحد می شوند و افراد جداگانه می توانند از ارزیابی مغرضانه رنج ببرند. دلایل مختلفی برای قضاوت مغرضانه یک شخص در مورد اعمال و گفتار دیگران وجود دارد.
ادراک
استانداردهای دوگانه زمانی اتفاق می افتد که فرد دو عمل مشابه افراد را در مناظر مختلف انجام دهد. به دلیل شرایط مختلفی که به هیچ وجه نمی تواند این افراد را مجبور به این کار کند و در غیر این صورت ، و همچنین به دلیل ویژگی های شخصی آنها ، اقدامات آنها از نظر بیننده مغرض متفاوت است.
به عنوان مثال ، دو نفر به همان اندازه حقیر عمل می کنند - آنها یک همکار خود را تاسیس می کنند. فقط یکی از آنها قبلاً در مقابل جمع با او دعوا کرده بود ، در حالی که دیگری همه کارها را بی سر و صدا انجام می داد. از نظر برخی ، اقدامات شخص اول صادقانه تر به نظر می رسد: او بلافاصله نگرش خود را نشان داد. دیگران معتقد خواهند بود که فرد دوم می تواند ناخواسته مرتکب پستی شود ، زیرا هیچ پیش شرط قابل مشاهده ای برای وی وجود نداشت.
همچنین ، ادراک می تواند به این بستگی داشته باشد که چه کسی طرف او باشد. یک رویداد جمعی و یکسان - نوعی برخورد یا درگیری ، افراد مختلف به روش های مختلف توصیف می کنند.
اگر آنها در دو طرف موانع قرار داشته باشند ، داستان آنها کاملاً متفاوت خواهد بود.
نگرش
ارزیابی اقدامات یا سخنان نیز به همدردی شخصی قاضی بستگی دارد. ارزیابی کننده می تواند نسبت به عملکرد دوستش یا اعمال خودش نرم و ملایم تر باشد. نامردی را می توان به عنوان یک احتیاط در نظر گرفت ، وابستگی را می توان یک ضعف بی گناه ، تمایل به شایعات - جامعه پذیری نامید.
در عین حال ، دیگران بعضی اوقات با دشمنان و غریبه های خود چندان مهربان نیستند. اگر آنها در حمل و نقل لمس شوند ، مطمئناً به عمد ، به دلیل بد اخلاقی و پرخاشگری لمس می شوند. و اگر فردی ناآشنا واقعاً از نوع خود خارج شده باشد ، دلیل آن این نیست که او روز بدی داشته است یا غم و اندوهی رخ داده است ، بلکه به دلیل نارسایی کامل وی است.
بسته به احساسی که نسبت به فرد دارید ، می توانید او را به خاطر همین موضوع تحسین یا محکوم کنید. شما بعضی از افراد را زیاد می بخشید ، در حالی که دیگران بلافاصله در وضعیت دشمنان یادداشت می کنید. این دو استاندارد است. نمی توان از آنها جلوگیری کرد ، زیرا فرد نمی تواند نسبت به همه چیز بی تفاوت باشد و کاملاً عینی باشد.
این اتفاق می افتد که ارزیاب به طور ناخودآگاه چند عمل متعهد دیگر را در گذشته به یک عمل شخص اضافه می کند ، که خود به خود مقصر است.
برابری
سرانجام ، خشن ترین و گسترده ترین بیان استانداردهای دوگانه ، تبعیض علیه کل گروه های جمعیت است. این می تواند به عنوان مثال ، بر اساس ملیت ، نژاد ، مذهب ، گرایش جنسی ، موقعیت اجتماعی افراد صورت گیرد.
بنا به دلایلی ، کاری که شخص انجام می دهد ، به دلایلی ، با رنگ پوست ، اینکه چه کسی کار می کند و چه مقدار پول دارد ، تشدید می شود. چنین استانداردهای دوگانه فقط وقتی ناپدید می شوند که همه افراد حق دیگران را در انتخاب خود تشخیص دهند و همچنین دیگران را از نظر ظاهر قضاوت نمی کنند.
