ما اغلب سر بچه هایمان فریاد می کشیم. و این همیشه قابل توجیه نیست. گاهی اوقات این به دلیل این است که ما در محل کار یا خانه مشکل داریم و بعد شوخی های بچه ها وجود دارد. اما این فریاد فقط اختیارات والدین را کاهش می دهد و با گذشت زمان به سادگی از کار می افتد. چگونه بدون جیغ و اعصاب با فرزند خود به توافق برسیم؟ 6 کلمه جادویی وجود دارد که به شما کمک می کند تا به کودک نزدیکتر شوید ، به شما کمک می کند بهتر یکدیگر را درک کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
"بله اگر" به جای "نه".
یک "نه" ساده بدون توضیح دلیل دیگری برای عصبانیت کودکانه دیگر است. آن را با "شاید" یا "بله اگر" جایگزین کنید. سعی کنید با کودک خود مذاکره کنید که اگر او اسباب بازی هایش را کنار گذاشت ، پس هرطور که می خواهد به پیاده روی بروید. در این حالت ، مهم است که به قول های خود عمل کنید ، در غیر این صورت این روش به سرعت معنی خود را از دست می دهد.
گام 2
"متاسف"
همه ما اشتباه می کنیم اما ما فقط از بزرگسالان عذرخواهی می کنیم و کودکان نیز باید اهمیت خود را برای شما احساس کنند. علاوه بر این ، او کجا می تواند ادب را یاد بگیرد ، اگر نه از شما؟ چگونه می تواند درک کند که هیچ کس کامل نیست و اعتراف به اشتباهات او امری طبیعی است.
مرحله 3
"متوقف کردن"
با کودک موافقت کنید که این کلمه همه اعمال و تحت هر شرایطی را متوقف می کند. فقط از قدرت سو not استفاده نکنید ، در غیر این صورت قدرت کلمه از بین می رود. فقط در صورت استفاده از شوخی های کودکانه از حد مجاز ، از دستور Stop استفاده کنید.
مرحله 4
"ما مطالعه میکنیم"
این عبارت جادویی به شما کمک خواهد کرد در صورتی که کودک در کاری اشتباه کند ، و اگر غریبه ها بخواهند در مورد آدرس شما با کودک اظهار نظر کنند. به هر حال ، آنها نیز ، یک بار یاد گرفتند و اشتباه کردند.
مرحله 5
"تو می توانی"
هر وقت فرزندتان به خودش شک کرد از این عبارت استفاده کنید. به او بیاموزید که شکست فقط یک نشانه است. نشانه اینکه همه چیز با تلاش بیشتر به نتیجه می رسد. در او اعتماد به نفس و پشتکار در رسیدن به نتیجه مطلوب را پرورش دهید.
مرحله 6
"همیشه"
کودک همیشه باید بداند که مورد علاقه شما است. به خصوص وقتی تحریک پذیر و عصبی هستید. چند دقیقه در روز برای در آغوش گرفتن و اظهار عشق به فرزند خود وقت بگذارید. به کودک خود بگویید که هرچه باشد او را دوست خواهید داشت که عشق شما برای همیشه است.
