شعار اصلی جامعه مدرن آزاد بودن است! فارغ از تعصب ، تعهدات و از جمله پیوندهای ازدواج. اما عشق لغو نشده است ، و مردم ، مانند 50 ، 100 سال پیش ، ملاقات می کنند ، عاشق می شوند … ، و سپس کمی متفاوت از آهنگ معروف - آنها قصد ازدواج ندارند. بنابراین آنها یک سال ، دو ، پنج ، ده سال به اصطلاح ازدواج مدنی دارند. چرا؟ مزیت این نوع رابطه چیست؟
اولین توهم آزادی است ، به دلایلی اعتقاد بر این است که اگر در گذرنامه خود تمبر نداشته باشید ، آزاد هستید. اما این مورد نیست. همان شیوه زندگی ، همان مشکلات ، مسئولیت های مشابه ، فقط در یک ازدواج مدنی ما خود را گرم می کنیم با این فکر که همیشه می توانیم بدون انجام مراحل طاقت فرسای طلاق ، آنجا را ترک کنیم. اما شما نمی توانید یک نفر را از قلب خود بیرون کنید …
ثانیاً ، بسیاری از زوج های جوان نمی توانند برای یک عروسی پس انداز کنند. این منطقی است ، اکنون عروسی عمدتا در رستوران ها ، در لباس های زیبا و گران قیمت و غیره جشن گرفته می شود. بله ، عروسی نیاز به سرمایه گذاری مناسبی دارد که بعید به نظر می رسد نتیجه خوبی داشته باشد. بنابراین جوانان سالها زندگی می کنند و پولهایی که برای عروسی در نظر گرفته می شود بهتر در تعطیلات ، اتومبیل هزینه می شود - چرا ازدواج کند ، بالاخره آنها دیگر خوب نیستند؟
سوم ، اصطلاحاً آرزو است که بررسی کند آیا می توانیم با هم باشیم. این هرگز زائد نیست ، اما بهتر است حداکثر شش ماه یا یک سال بررسی کنید ، زیرا در این صورت هنوز بسیاری از شگفتی ها را برای دوست خود به همراه خواهید آورد و مردم تغییر می کنند. در این حالت ، شما هرگز نمی دانید که در انتظار شماست و دوباره همان توهم آزادی دوباره روشن می شود - اگر درک کنم که این شخص من نیست ، من آنجا را ترک می کنم.
اساس زندگی مشترک محبت ، عشق است ، او به کلیشه ها توجه نمی کند. فقط هنگامی که در یک ازدواج مدنی زندگی می کنید هیچکس نسبت به یکدیگر نیستید. طبق اسناد این زندگی ماست … بدون یک تکه کاغذ شما یک اشکال هستید ، اما با یک تکه کاغذ - یک مرد!
این اتفاق افتاده است که در کشور ما ، همه چیز باید روی یک کاغذ نوشته شود ، و حتی این که شما یکدیگر را دوست داشته باشید ، و بچه داشته باشید و خیلی خیلی بیشتر. وقتی رابطه شما رسمی است بسیار راحت تر است و شما همیشه می توانید از همه و هر زمان که بخواهید آنجا را ترک کنید … چه فکری در این باره دارید؟
