امروزه مسئولیت قابل توجه تربیت فرزندان هنوز بر عهده یک زن است. او بیشتر مسئولیت مراقبت از نوزاد را به عهده می گیرد. به هر حال ، یک مرد نان آور خانواده است و با تولد نوزاد ، او باید "طعمه" خود را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. اگرچه شایان ذکر است که این روند به تدریج منسوخ می شود. پس از همه ، اکنون خیلی اوقات می توانید پدرانی را ملاقات کنید که از رفتن به مرخصی زایمان خوشحال هستند و تمام وقت خود را به فرزندان محبوب خود اختصاص می دهند.
در حقیقت ، این که کودک احساس کند مادر و پدر هر دو از او مراقبت می کنند بسیار مهم است. در حالت ایده آل ، مراقبت از هر دو والدین باید به طور مساوی تقسیم شود. در این حالت ، مادر و پدر مانند مکانیزم مکمل به نظر می رسند. به عنوان مثال ، کودک مادر را جزئی از خودش می داند. او چنان عادت کرده است که در نزدیکی او قرار بگیرد که هنوز نمی تواند حق او را برای وجود خودمختار تشخیص دهد. از طرف دیگر پاپ نوعی پیام رسان دنیای خارج است.
از این نتیجه می شود که این پدر است که می تواند راه را برای کودک به دنیا باز کند. او می تواند به کودک بگوید و نشان دهد که چند چیز در اطراف کار می کند. و همه اینها در قالب یک بازی انجام خواهد شد. به طور کلی ، کنار آمدن با این کار برای پدرها بسیار راحت تر است. آنها چنان مرتب شده اند که از تمام دنیا برای رشد کودک استفاده می کنند. عمدتا به لطف پدر ، کودک شروع به یادگیری قوانین منطقی ، روابط علت و معلولی می کند. پدر قادر است به سرعت فعالیت ذهنی را به کودک بیاموزد.
فراموش نکنید که نقش پاپ در تربیت کودک نیز در شکل گیری اصول اخلاقی و اخلاقی مهم است. بنابراین ، به عنوان مثال ، تربیت یک دختر ، پدر ، به عنوان اولین مرد زندگی یک دختر ، باید نگرش یک مرد واقعی به جنسیت زن را نشان دهد. بنابراین کودک قادر خواهد بود ایده خود را بر اساس رفتار آبرومندانه پدرش شکل دهد. مطمئن باشید که در آینده چنین دختری ناامیدی بسیار کمتری در ایجاد روابط شخصی تجربه خواهد کرد.
مثال شخصی پدر در تربیت پسرش از اهمیت کمتری برخوردار نیست. در این حالت ، پدر می تواند به شکل گیری یک شخصیت قوی ، قوی ، مقاوم و شجاع از مدافع جوان کمک کند. اگر روش تربیتی به درستی انتخاب شده باشد ، و همه اینها با یک مثال شخصی پشتیبانی می شوند ، مطمئن باشید که آن مرد واقعی که خانم ها آرزو می کنند از فرزند شما رشد کند.
شما باید درک کنید که پدر فقط شخصی نیست که خانواده اش را تأمین می کند و فقط در صورت نیاز مادر به کمکش می آید. پدر نیز باید همان نقش فعال را در زندگی کودک داشته باشد. این باید از همان روزهای اول زندگی کودک اتفاق بیفتد. و حتی اگر در مرحله اولیه نتوانید برای این کار قدردانی کنید. با گذشت زمان ، می فهمید که نظر شما برای کودک چقدر مهم است. رابطه قابل اعتماد بین والدین و فرزندان ضامن سعادت خانواده و رشد هماهنگ شخصی است.
