هر پدر و مادری دوست داشتنی منتظر است که کودک کوچکش اولین قدم را خودش برداشته باشد. آیا مشاهده اینکه وقتی موجود بی دفاع شما استقلال پیدا می کند ، علاقه مند می شود به دنیای اطراف خود علاقه مند شود ، و تلاش می کند تا استقلال داشته باشد ، معجزه نیست؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
در حال حاضر از سن نه ماهگی ، کودک شروع به نشستن ، بلند شدن می کند ، نگه داشتن حمایت ، اولین تلاش های ترسوانه برای پا گذاشتن را نشان می دهد. در سن یازده ماهگی ، کودک شروع به راه رفتن می کند ، به دست والدین خود می چسبد و خیلی زود متوقف شدن و نگه داشتن او در جای خود دشوار می شود.
گام 2
بسیاری از پدران و مادران به این نظریه پایبند هستند که تحریک کودک برای راه رفتن ضروری نیست. خود کودک باید با موفقیت های خود دیگران را راضی کند: این یک توهم جدی است. وظیفه والدین ایجاد شرایطی است که مانع حرکت نمی شود ، و همچنین می تواند انگیزه ای قدرتمند برای شروع به موقع راه رفتن روی پاهای کوچک شود ، باید کودک احساس اعتماد به نفس کند تا دست والدین را رها کند..
مرحله 3
کارشناسان توصیه می کنند صبور باشند و چند قانون ساده را دنبال کنند. به عنوان مثال توصیه نمی شود که در هر سقوط ناخوشایند کودک ترسیده و گریه کنید ، فقط کافی است که به او کمک کنید تا بلند شود ، در صورت لزوم او را آرام کنید. برای آموزش ، باید قسمت بزرگی از اتاق را انتخاب کنید ، زیرا قبلاً آن را برای وجود گوشه های تیز ، پریزها و دیگر شگفتی های خطرناک بررسی کرده اید. بگذارید در اینجا هرجایی که توفان و اسباب بازی وجود دارد بهتر باشد - همه چیزهایی که می توانند به عنوان حمایت و پشتیبانی از کودک باشند.
مرحله 4
انجام تمرینات روزمره که باعث تقویت عضلات پاها و کمر کودک شما می شود ، یک قانون قرار دهید. این می تواند خم شدن بر روی یک اسباب بازی ، بالا آوردن پاهای صاف ، چمباتمه زدن ، راه رفتن با تکیه گاه زیر بغل یا حرکت روی دستان با نگه داشتن پاها باشد.
مرحله 5
به محض اینکه کودک شروع به نشان دادن اولین علاقه به دنیای اطراف خود کرد و آماده حرکت شد ، "در اولین قدم" کفش های ارتوپدی مناسب را انتخاب کنید. لباس و پوشک نیز نباید حرکت را محدود یا تنگ کند.
مرحله 6
ارزش دارد که حرکت را با عبور از فاصله های اندک بین والدین و نوزاد شروع کنید ، بگذارید کودک یک قدم کوچک بردارد ، سپس دو ، سه و غیره ، دائماً فاصله بین شما را افزایش دهد و دستان خود را به سمت کودک دراز کند.
مرحله 7
مهار یا مهار کودک ، یک اختراع بسیار مناسب و مفید برای والدین و نوزادان است ، به شما اجازه می دهد حرکت کودک را در فضا محدود نکنید ، از او محافظت کنید و در عین حال به کمر والد اضافه بار استراحت دهید. کمربندها را خیلی محکم نبندید ، کودک باید احساس استقلال ، اعتماد به نفس پیدا کند. اما واکر و پشتیبانی مداوم از کالسکه بهترین راه برای ایجاد حالت درست و تحریک راه رفتن مستقل نیست.
مرحله 8
صندلی های چرخدار و سایر اسباب بازی های متنوع که علاقه کودک شما را برمی انگیزند نیز می توانند محرک طبیعی حرکت باشند. به کودک خود کمک کنید تا دنیای اطراف خود ، اعم از پرندگان ، حیوانات ، گیاهان را کشف کند ، از تعریف و تمجید او دست نکشید ، و سپس در آینده بسیار نزدیک موفقیت مشترک را در این کار دشوار پیدا خواهید کرد.
