گروه خونی مشخصه ای از ترکیب خون فرد یا بهتر بگوییم ، محتوای آنتی ژن های خاص در پلاسما و گلبول های قرمز است. چهار گروه خونی وجود دارد ، آنها طبق قوانین خاصی از والدین به فرزندان منتقل می شوند. با دانستن گروه های خونی والدین ، می توان فرض کرد که کودک به چه گروهی مبتلا خواهد شد و بالعکس.
مشخصات گروه های خونی
انتقال خون تا ابتدای قرن بیستم کاری خطرناک بود: در نیمی از موارد نتایج بسیار خوبی به همراه داشت و بیماران را معالجه می کرد و در نیمی از اوضاع مردم وخیم تر می شد. در سال 1900 ، کارل لندشتاینر آزمایشاتی را با مخلوط کردن خون افراد مختلف انجام داد. وی متوجه شد که در بعضی موارد به نظر می رسد گلبول های قرمز با یکدیگر "می چسبند" و در نتیجه لخته می شوند ، در موارد دیگر این اتفاق نمی افتد. این دانشمند ساختار گلبول های قرمز را مطالعه کرد و دریافت که افراد مختلف ترکیب متفاوتی از خون دارند - ممکن است حاوی موادی به نام A و B باشد یا نباشد. بسته به ترکیب ، او چهار گروه خونی را شناسایی کرد.
گروه اول حاوی هیچ آنتی ژنی نیست - نه A و نه B. گروه دوم فقط ماده A را شامل می شود ، گروه سوم - B. در گروه چهارم ، هر دو آنتی ژن وجود دارد. این واقعیت درک مکانیسم های ارثی گروه های خونی و تعیین سریع ترکیبات گلبول های قرمز در کودکی را که از والدین با ترکیب خون مشخص متولد می شود ، امکان پذیر می کند.
وراثت گروه خونی
هنگام در نظر گرفتن وراثت ترکیب خون ، مهم است که درک کنیم اگر والدین ماده خاصی در خون نداشته باشند ، کودک نیز آن را به ارث نمی برد. علاوه بر این ، هنگام به ارث بردن آنتی ژن های مختلف ، می توان نتایج متفاوتی بدست آورد ، زیرا ژن های مسئول مواد A و B به همان اندازه غالب هستند ، و عدم وجود آنتی ژن ها یک آلل مغلوب است. در کل ، 36 نوع وراثت از گروه های خونی وجود دارد.
اگر درک قوانین ژنتیکی برای شما دشوار است ، در اینترنت یا کتابهای درسی زیست شناسی و ژنتیک ، می توانید جداولی با شرح کامل وراثت گروه های خونی پیدا کنید.
اگر هر دو والدین گروه خونی اول را داشته باشند ، پس کودک جایی برای دریافت آنتی ژن A یا آنتی ژن B نخواهد داشت - او همچنین با همان گروه متولد می شود. هنگام ترکیب اولی که فاقد این مواد است و دوم با آنتی ژن A ، می توان دو نتیجه بدست آورد: یا آنتی ژن به ارث می رسد ، گروه دوم را تشکیل می دهد یا به کودک منتقل نمی شود و خون او از گروه اول باشد هیچ گزینه دیگری وجود ندارد - کودک نمی تواند ماده B را به ارث برساند.
همین امر در مورد گروه سوم نیز صدق می کند - در این حالت جایی برای تهیه آنتی ژن B وجود ندارد.
غیرقابل پیش بینی ترین نتیجه هنگامی حاصل می شود که گروه های دوم و سوم با هم مخلوط شوند: آنها هر دو آنتی ژن دارند ، بنابراین کودک می تواند با هر گروهی متولد شود - ممکن است مواد به ارث نرسد ، فقط یک آنتی ژن یا هر دو منتقل می شود. اگر همسر گروه اول را داشته باشد و شوهر گروه چهارم را داشته باشد (یا بالعکس) ، در نیمی از موارد کودک با گروه دوم متولد می شود (آنتی ژن A به ارث می رسد) و در نیمی از آن - با گروه سوم (آنتی ژن) B منتقل می شود). اولین نوع خون در این مورد غیرممکن است ، زیرا آلل مسئول فقدان مواد در گلبول های قرمز مغلوب است.
