پرخاشگری نوعی دفاع از خود است که غریزه ای برای بقا در این جهان است. در ابتدا ، پرخاشگری ذاتی هر فرد است ، اما در روند رشد ، آموزش ، فرد می آموزد که پرخاشگری را به قابل قبول ترین روش های رفتار در جامعه تبدیل کند. برای اینکه در برقراری ارتباط مشکلاتی را تجربه نکنید ، فرد باید یاد بگیرد که پرخاشگری خود را کنترل کند. سرکوب نکنید! و برای کنترل انسان دارد
پرخاشگری نوعی دفاع از خود است که غریزه ای برای بقا در این جهان است. در ابتدا ، پرخاشگری ذاتی هر فرد است ، اما در روند رشد ، آموزش ، فرد می آموزد که پرخاشگری را به قابل قبول ترین روش های رفتار در جامعه تبدیل کند. برای اینکه در برقراری ارتباط مشکلاتی را تجربه نکنید ، فرد باید یاد بگیرد که پرخاشگری خود را کنترل کند. سرکوب نکنید! و برای کنترل یک شخص حق دارد از هر روشی که از نظر اجتماعی پذیرفته شود ، دفاع کند و از منافع خود دفاع کند ، در حالی که حقوق و منافع افراد دیگر را نقض نمی کند و به کسی آسیب نمی زند. این وظیفه والدین است - به کودک خود بیاموزند که پرخاشگری خود را کنترل کند و از روشهایی برای عکس العمل استفاده کند که در یک جامعه متمدن قابل قبول است.
دلایل پرخاشگری کودکان چیست؟
1. ترس از دنیای اطراف خود ، کودک اعتماد ندارد و نگران امنیت خود است.
2. کودک با ممنوعیت های مکرر مواجه است ، با عدم رضایت از نیازهای خود ، مطلوب و ممکن با هم منطبق نیستند.
3. محدودیت آزادی کودک ؛ کودک با کمک پرخاشگری ادعا می کند ، سعی می کند استقلال ، استقلال را بدست آورد ، از حقوق و قلمرو خود دفاع کند.
4. کودک احساس محبت و حمایت از نزدیکان نمی کند.
5. دردسر در خانواده.
کودک اعتراض خود را با پرخاشگری بیان می کند. پرخاشگری در کودک نشانه استرس عاطفی درونی ، مجموعه ای از تجربیات منفی ، یکی از روشهای ناکافی دفاع روانی است. پرخاشگری برای کودک تنها راه خلاص شدن از پریشانی روانی-عاطفی ، اضطراب درونی است.
والدین برای جلوگیری از پرخاشگری فرزندشان چه کاری می توانند انجام دهند؟
عشق خود را به کودک خود نشان دهید. تقریباً همه والدین فرزندان خود را با عشق بی قید و شرط دوست دارند ، اما نه همه ، به دلیل شخصیت ، تربیت یا اعتقادات شخصی ، آن را به فرزند خود نشان می دهند. به کودک خود بگویید که هرچه بیشتر او را دوست دارید. به هر حال ، بعضی اوقات پرخاشگری او فریادی از قلب درباره کمبود عشق شما به او است. اگر از هیچ اقدامی از کودک راضی نیستید ، برای او توضیح دهید که از این عمل (و چگونه و چرا) ناراضی هستید ، و نه از خود کودک.
دوم اینکه ، کودکان با تماشای شما رفتار اجتماعی را یاد می گیرند. اگر می خواهید کودک شما یاد بگیرد که رفتار خود را کنترل کند ، پس خود شما باید بتوانید در هر شرایطی رفتار کافی داشته باشید. به یاد داشته باشید ، کودک شما همیشه در حال تماشای شماست و همه چیز را کپی می کند!
سرکوب پرخاشگری برای سلامتی انسان بسیار مضر است. بنابراین ، باید به کودک آموخت که احساساتی را که در حمله پرخاشگری به وجود آمده سرکوب نکند ، بلکه باید تغییر شکل دهد. به چه چیزی؟ این در کلمات امکان پذیر است (شما مرا عصبانی کردید ، من آزرده خاطر شده ام ، عصبانی هستم ، ناراحت هستم و …) ، در اعمال امکان پذیر است. اما اقدامات نباید به دیگران یا کودک آسیب برساند. پرخاشگری قدرت و انرژی فوق العاده ای است. شما می توانید این انرژی را به اهداف کاملاً مسالمت آمیز هدایت کنید. به بزرگسالان می توان توصیه کرد که این انرژی را به سمت کارهای خانه یا کارهای خانه و کودک هدایت کنند؟ خوب ، اول ورزش است. مورد دوم بازی های فعال است. سوم بالش است. بالش را می توان زد ، لگد زد ، به طور کلی ، یک مجرا برای شیوع پرخاشگری می دهد. چهارم هنر درمانی است. کودک می تواند کسی را که باعث خشم او شده است بکشد و این نقاشی را پاره کند.
برای جلوگیری و لغو بیشتر حملات پرخاشگری در کودک ، والدین باید توجه کافی به کودک داشته باشند. یاد بگیرید که به شخصیت کودک احترام بگذارید ، با نظر او حساب کنید ، احساسات او را جدی بگیرید.بگذارید فرزندتان در مورد عملکرد خود پاسخگو باشد و به او آزادی کافی بدهید. قلمرو شخصی خود را برای فرزندتان فراهم كنید كه در آن استاد باشد. و برخی از جنبه های زندگی که بدون رضایت کودک نمی توانید به آنها تعدی کنید.
