پس از پرسترویکا ، جوامع خیریه مختلفی در روسیه شروع به ظهور کردند. اکثر آنها واقعاً کار خود را برای کمک به افراد نیازمند آغاز کردند. اما برخی فقط برای تبلیغات شخصی ایجاد شده اند. و تعداد کارهای خیر انجام شده توسط کارمندان این سازمانها چندین برابر کمتر از میزان اعتیاد به مواد مخدره در اطراف آنها بود.
حامیان واقعی افرادی هستند که واقعاً کمک می کنند
مشتری های مدرن دو نوع افراد هستند. نفرات اول به هر آنچه در زندگی می خواستند رسیده اند ، آنها به محبوبیت بیشتری نیاز ندارند. آنها کارهای خوب را نه برای اثبات چیزی به کسی انجام می دهند ، بلکه به این دلیل که آنها آن را می خواهند. آنها توانایی کمک به افراد دیگر را دارند و در عوض چیزی نمی خواهند. آنها نیازی به تشکر ندارند ، آنها اغلب ناشناس عمل می کنند.
یک نیکوکار واقعی سعی می کند فقط به کسانی که واقعاً به دنبال حمایت هستند کمک کند و نه به کسانی که فریاد می زنند که به پول احتیاج دارند.
معنای چنین خیریه ای در خود کمک است و نه در تمایل به ترویج با هزینه کسانی که به آن نیاز دارند. آنها اگر ببینند عملکردشان منافع واقعی به همراه دارد آماده انجام کارهای زیادی هستند. اگر "بدبخت" و "بی بضاعت" جعلی به نظر برسد ، آنها دیگر کمک نمی کنند و به راحتی فریب دهنده را به سطح زمین هدایت می کنند. و آنها این کار را نه تنها برای تنبیه او انجام می دهند ، بلکه همچنین به مشتریان واقعی اطلاع می دهند که ارزش ندارد وقت خود را برای این دروغگو تلف کنید.
مراجعان واقعی نیازی به حساب محل خرج پول خود ندارند. اما اگر آنها درک کنند که این بودجه صرف کارهای خوب نمی شود ، بلکه صرف غنی سازی کسی می شود ، دست از کمک برمی دارند و فریب کاران را افشا می کنند.
حمایت از تبلیغات یک ترفند خوب برای بازاریابی است
نوع دوم مشتریان جدید با صداقت کریستالی در نیات متمایز نمی شوند. آنها اهمیتی نمی دهند که به چه کسی کمک می کنند و اینکه آیا منفعت دارد. نکته اصلی این است که چند رسانه رویداد خیریه را پوشش می دهند ، به چند نفر اطلاع داده می شود و چند بازبینی در مطبوعات ظاهر می شود. چنین افرادی به طور دوره ای حتی برای مقالاتی که روزنامه نگاران در مورد چقدر به آنها کمک کرده اند می پردازند و ذکر نام و مشخصات سازمانی را که متولیان امر هستند فراموش نمی کنند.
این امر به جلب توجه مشتریان و شرکای بالقوه به فعالیتهای شرکت کمک می کند. از نظر افراد تجار ، چهره حامی - به عنوان یک تاجر موفق و صادق - توسعه می یابد. قراردادهای سودآوری با وی منعقد می شود ، مردم تمایل بیشتری دارند شرایط ارائه شده به آنها ، حتی نه همیشه شرایط مطلوب را بپذیرند. آنها احساس می کنند درگیر کارهای خیریه هستند و مشتاق کمک هستند. در همین حال ، "حامی" هر روز بیشتر و بیشتر خود را غنی می کند ، هزینه های کمتری را نیز صرف امور خیریه می کند.
به محض اینکه تصویر یک انسان نجیب کاملاً برای او ثابت شود ، او کمک خود را به افراد مستضعف متوقف می کند ، هر از گاهی با مقالات در رسانه ها ، که ممکن است "اردک" معمولی پرداخت شود ، در مورد آن یادآوری کند. هزینه چنین تبلیغاتی بسیار کمتر از تبلیغات در رادیو و تلویزیون ، بیلبوردها و جعبه های سبک است. اما بازگشت به آن م moreثرتر است ، این روش تقریباً در صد درصد موارد کار می کند.
