وقتی خانواده ای در انتظار فرزند دوم است ، برای همه یک لذت است. اما کودک بزرگتر چگونه این خبر را درک می کند و چه احساسی دارد؟
با آمدن کوچکترین فرزند ، اوضاع خانواده به طرز چشمگیری تغییر می کند. پیش از آن ، بزرگترین فرزند تنها مادر و پدرش بود و اکنون باید توجه والدین خود را با خواهر یا برادر کوچکش تقسیم کند. در یک درجه یا درجه دیگر ، صرف نظر از سن ، کودک یک حالت استرس زا را تجربه می کند ، در نتیجه - احساس حسادت و مالکیت پدر و مادرش وجود دارد.
در مشاجره و دعوا ، رقابت بین فرزندان برای جلب توجه والدین و تجلی عشق بیشتر به خود بروز می کند. برای جلوگیری از درگیری هایی که ایجاد می شود ، والدین می توانند دستورالعمل های زیر را اعمال کنند.
آماده سازی. چند ماه قبل از تولد مورد انتظار ، به کودک خود بگویید که به زودی فرزند دیگری در خانواده خود خواهید داشت. بهتر است در حال حاضر ، هنگامی که کودک می تواند تأیید سخنان شما را ببیند ، در مورد این صحبت کنید.
شورای خانواده بهتر است آن را درست قبل از زایمان جمع آوری کنید. همه اعضای خانواده خود را از جمله پدربزرگ و مادربزرگ هایی که با شما زندگی می کنند سر یک میز بگذارید و درباره برنامه های آینده بحث کنید. به عنوان مثال ، چگونه مهد کودک تجهیز می شود. نظر همه را بخصوص کودک بزرگتر در نظر بگیرید. کاملاً محتمل است که عزت نفس وی از این نظر که بزرگسالان با نظر او در نظر گرفته می شوند ، افزایش یابد و در نتیجه ، تمایل به کمک بیشتر شود.
به کودک خود در مورد تغییرات احتمالی در خانه با ورود نوزاد به خانواده بگویید که روند معمول زندگی تغییر خواهد کرد. که اکنون کودک بزرگتر نه توسط مادر ، بلکه توسط مادربزرگ ، مثلاً و غیره به مهد کودک (یا مدرسه) آورده خواهد شد.
مسئولیت مراقبت از کودک را با انتخاب انتخابی که کودک بزرگتر انجام می دهد ، تقسیم کنید: برای مثال تخت نوزاد را تکان دهید یا یک داستان قبل از خواب را تعریف کنید. بنابراین ، کودک احساس خواهد کرد که به طور مساوی با والدین خود ، در تربیت و مراقبت از کودک کوچکتر نقش فعالی دارد.
مهمترین چیز اعتماد است. اگر بزرگتر می خواهد کودک را در آغوش بکشد ، اما فکر می کنید که او قدرت کافی ندارد ، او را روی صندلی قرار داده و کودک را روی زانوها قرار دهید ، در حالی که برای کنترل اوضاع در همان نزدیکی هستید. آموزش کودک بزرگتر را به کودک بزرگتر بسپارید و به پاسخ کودک توجه کنید: چگونه او به بزرگتر لبخند می زند و راه می رود. فراموش نکنید که کودک بزرگتر را ستایش کنید ، اکنون برای او بسیار مهم است.
این اتفاق می افتد که کودک نمی خواهد کمک کند و از هر راه ممکن کودک کوچکتر را نادیده می گیرد. جوان را مجبور به شرکت در زندگی نکنید ، ممکن است با یک واکنش خصمانه روبرو شوید. کودک را به دلیل حسادت سرزنش نکنید ، شرایط را بپذیرید ، زمانی را فقط برای بازی با کودک بزرگتر اختصاص دهید.
هرگونه تلاش برای رقابت بین کودکان ، تمایل کودکان به مقایسه خود با یکدیگر را متوقف کنید. بدون اشاره به مضرات دیگری ، بر شایستگی هر یک جداگانه تأکید کنید. بسیار بهتر است که به کودکان آموزش داده شود که خود درگیری ها را مدیریت کنند ، البته همکاری و دیپلماسی را آموزش دهند ، البته در سنین بالاتر.
به یاد داشته باشید: ماهیت رابطه بین فرزندان کاملاً به والدین بستگی دارد. برای به حداقل رساندن استرس ناشی از داشتن فرزند خردسال ، والدین باید پاسخگوی نیازهای کودکان بزرگتر باشند.
