گاهی اوقات رابطه ما با یک همسر روح در برابر سختی ها و مشکلات زندگی مقاومت نمی کند. در چنین مواردی زوج تصمیم به طلاق می گیرند. و کودک مشترک شما چه واکنشی در برابر این اتفاق خواهد داشت؟ در واقع ، برای او ، طلاق والدینش نقطه عطفی در کل زندگی او است.
البته طلاق والدین اصلاً آخر دنیا نیست و آخرالزمان نیست. با این حال ، تمام دنیای کودک خانواده او است ، نزدیکترین و نزدیکترین افراد پدر و مادر او هستند. سرزنش ها ، نارضایتی ها و اغلب نفرت های متقابل که روی کودک ریخته می شود ، نمی تواند احساسات مثبتی برای او به همراه داشته باشد. وقتی والدین تقاضای طلاق می کنند ، کودک احساس عجز و ناتوانی خود می کند ، خصوصاً به شدت. چگونه می توانید به او کمک کنید تا این لحظه را با کمترین ضرر پشت سر بگذارد؟
چگونه با کودک رفتار کنیم
برای والدین بسیار مهم است که نشان دهند طلاق تقصیر کودک نیست. حتی اگر کودک به هیچ وجه آن را نشان ندهد ، احساس گناه دائما او را تعقیب می کند. لازم است که صریحاً با کودک صحبت کنید ، تمام مسائلی که او را آزار می دهد با او بحث کنید. برای شما مهم است که نشان دهید مادر و پدر دوست داشتن او را متوقف نکرده اند ، همچنین کودک توسط محبت و توجه بزرگسالان محاصره خواهد شد. در ابتدا ، باید تا آنجا که ممکن است وقت خود را با چنین مکالمه هایی اختصاص دهید. حتی اگر فرزندتان این را به شما نشان ندهد ، اکنون او بیش از هر زمان دیگری به شما نیاز دارد. هنگام تصمیم گیری در مورد چگونگی ساخت زندگی شما ، لازم است که نظر کودک را در نظر بگیرید. شما همیشه می توانید به یک راه حل سازش برسید و یک گزینه راحت و راحت برای همه اعضای خانواده پیدا کنید. سعی کنید مقدماتی را برای کودک در نظر بگیرید تا همان زمان را با یکی از والدین خود بگذراند. برای فرزندتان توضیح دهید که به دلیل طلاق نباید از دوست داشتن یکی از والدین دست بردارد. هرچه باشند ، والدین همیشه به او فکر می کنند ، دوستش دارند و دلتنگ او هستند.
چگونه با کودک رفتار کنیم
مداخله مداوم با کودک در درگیری های شخصی کاملاً غیرممکن است ، کودک به ناچار با اختلاف نظرهای شما روبرو خواهد شد ، اما چنین لحظاتی باید به حداقل برسد. کودک شما باید مطمئن باشد که پدر و مادرش بهترین ها در جهان هستند. در شرایطی که پدربزرگ و مادربزرگ به این عقیده پایبند نیستند ، بسیار دشوار است. مهم است که به کودک توضیح دهیم که این فقط یک توهین است ، که به هیچ وجه به معنای بهتر یا بدتر بودن والدین او نیست. شما نمی توانید با کودک پرخاشگری کنید ، در مورد یکدیگر منفی صحبت کنید. بهتر است كلی با كودك ارتباط برقرار نكنیم تا نشان دادن چنین مدلی از رابطه. به هر حال ، وقتی کودک بزرگ شد ، دقیقاً این را در رابطه خود در آینده پیش بینی می کند. در شرایط طلاق ، آرامش ، صبر و توانایی گفتگو با فرزندتان بیشتر از همه برای شما مفید خواهد بود. در غیر این صورت ، کودک رفتار پرخاشگرانه شما را اتخاذ می کند و مانند دیگران رفتار می کند ، فکر می کند چنین رفتار پرخاشگرانه ای عادی است.
