اگر مشاهده کردید که چیزی برای کودک شما کار نمی کند ، او از مشکلات می ترسد ، تمایلی برای برقراری ارتباط با مردم ندارد ، این مسئله باعث نگرانی می شود. کودک به خودش اطمینان ندارد و نیاز به کمک دارد. بهبود خود کاری مشکلی است که اغلب به کمک خارج نیاز دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در حالت ایده آل ، کودک باید از زمان نوزادی عزت نفس و اعتماد به نفس کافی داشته باشد. به هر حال ، عزت نفس بیش از حد ارزیابی شده می تواند ضرر داشته باشد - اعتماد به نفس بیش از حد می تواند خطرناک باشد. اول از همه ، فقط والدینی که اعتماد به نفس دارند می توانند فرزندی مطمئن داشته باشند. کمرویی ، ضعف ، ترس از آزمایش ها و دشواری ها - کودک همه اینها را بسیار ظریف احساس می کند ، و سپس آنها را از مادر و پدرش می گیرد. والدین باید مرجع فرزند باشند ، اما مقامات دروغین فقط اوضاع را خراب می کنند. فرزند خود را دوست داشته باشید ، اما او را با عشق و مراقبت های بی مورد خود آزار ندهید. همچنین کودک را از محبت و محبت محروم نکنید ، نسبت به او زیاد سختگیری نکنید. تربیت ، تربیت است و اگر کودکی مقصر باشد ، مستحق مجازات است و اگر کار خوبی انجام داده باشد ، به موفقیت - ستایش - دست یافته است.
گام 2
با توجه به موفقیت ها ، باید آنها را دقیقاً کنترل کرد و آنها را نادیده گرفت ، اما نباید آنها را بیش از حد ستود. اگر فرزند شما A گرفت ، به یک سرگرمی جدید تسلط یافت یا در یک مسابقه برنده شد ، از تعریف و تمجید از او نترسید. اگر اشتباهی مرتکب شد ، او را رها نکنید. همه حق دارند اشتباه کنند. به آن اشاره کرده و به رفع آن کمک کنید ، همه کارها را برای جلوگیری از تکرار آن انجام دهید.
مرحله 3
قانون طلایی تعلیم و تربیت پرهیز از کلیشه و برچسب است. کودک یک شیطان دریافت کرد - این به این معنی نیست که او دانش آموز ضعیفی است. با بچه ها در حیاط جنگید - به این معنی نیست که او احمق است. تمام این کلمات به کودک متصل می شوند ، می چسبند و در نهایت او شروع به مطابقت با آنها می کند. به فرزند خود بگویید که او تنبل است ، اما تنبل نیست. کلیشه صلیب است. همیشه باید باور داشته باشید که کودک موفق خواهد شد.
مرحله 4
به کودک خود بیاموزید که با مردم ارتباط برقرار کند. اعتماد به نفس در ارتباطات ، در مکالمات ایجاد می شود. اگر از کودکی فرد خجالتی ، خجالتی ، ترس از نگرش منفی ، تمسخر باشد ، در آینده نمی تواند آشنایی جدیدی برقرار کند و با دیگران ارتباط کامل برقرار کند. که می تواند مانعی بزرگ در زندگی باشد. کودک را تشویق کنید تا با همسالان خود ارتباط برقرار کند ، اگر با کسی اختلاف داشت ، سعی کنید راه حل سازنده ای را برای حل این مشکل توصیه کنید ، به او بیاموزید که سازش پیدا کند.
مرحله 5
کودک خود را با کودکان دیگر مقایسه نکنید. هیچ عبارتی لازم نیست: "اینجا پتیا پسر خوبی است ، او در حال مطالعه است ، به مادرش و شما کمک می کند!". پتیا پتیا است ، او والدین خود را دارد و فرزند شما فردی مستقل است و نیازی به مقایسه ندارد.
مرحله 6
به کودک خود کمک کنید تا به اهداف برسد ، اما آنها را برای او محقق نکنید. کودک باید احساس کند که خودش به اهدافش رسیده است ، سپس بارها و بارها به خودش اعتماد به نفس بیشتری خواهد داشت.
مرحله 7
سعی کنید کودک را متقاعد کنید که اگر شغل خاصی را در پیش گرفت ، باید او را به آخر رساند. تجارت متروکه ، ناتمام ، احساس ناتوانی در انجام کاری ، ضعف ، بی ارزشی را ایجاد می کند.
