زایمان برای بدن زن همیشه یک فشار بزرگ است. ممکن است ماهها قبل از تولد طول بکشد. پزشکان به ویژه به رحم - اندامی که تغییرات چشمگیری با آن اتفاق می افتد - توجه زیادی نشان می دهند.
چند ساعت اول پس از زایمان ، مادر تازه متولد شده معمولاً زیر نظر متخصصان زنان و زایمان در اتاق زایمان باقی می ماند که وضعیت وی را با دقت کنترل کرده و کانال نرم زایمان را از نظر اشک و خونریزی بررسی می کنند. معمولاً پس از 4 ساعت ، زن (اگر زایمان بدون زیاده روی صورت گرفته باشد) به توالت منتقل می شود ، پس از آن او را در بخش پس از زایمان رها می کنند.
یک واقعیت جالب: در دوران بارداری ، رحم بیش از 500 برابر رشد می کند!
رحم در دوره پس از زایمان تغییرات زیادی را تجربه می کند. پس از انجام وظیفه خود در حمل کودک ، در روزهای اول پس از تولد ، حدود 10 سانتی متر باز است و وزن آن بیش از یک کیلوگرم است - مانند زنی که هنوز زایمان نکرده است. تا روز دهم ، به تدریج بسته می شود. پس از سه هفته ، حلق خارجی نیز بسته می شود. در همه زنانی که زایمان کرده اند شکلی شکافی پیدا می کند. در کل ، دوره انقباض رحم تا اندازه و وزن اصلی آن (حدود 50 گرم) می تواند تا یک و نیم ماه طول بکشد.
برای جلوگیری از التهاب ، لازم است تمام مایعات و بقایای جفت به طور کامل از حفره بدن خارج شود و از تشکیل لخته های داخل بدن که می تواند به توسعه عفونت کمک کند ، جلوگیری شود.
در تمام این هفته ها ، ترشحات فراوانی از دستگاه تناسلی خارج می شود ، بسته به مرحله بهبود رحم ، رنگ و شدت آن متفاوت است: قهوه ای شدید تا روز دهم ، سپس آنها بیشتر و بیشتر روشن می شوند ، تا اینکه از هفته سوم شفاف می شوند ، مانند مخاط. 6-8 هفته پس از زایمان ، اولین قاعدگی در حال حاضر شروع می شود ، که زنان گاهی اوقات می توانند آن را با ترشحات پس از زایمان اشتباه گرفته و زنگ خطر را در این مورد اعلام کنند.
اگر در مورد سایر تغییرات پس از زایمان صحبت کنیم ، در این صورت عضلات پرینه در طی 10-12 روز لحن اولیه خود را بدست می آورند و لومن واژن منبسط می شود و به حالت اولیه خود برنمی گردد.
اغلب در دوره پس از زایمان ، ممکن است در انقباض رحم مشکلاتی ایجاد شود. دلیل آن می تواند بارداری چندقلو یا وزن زیاد کودک و همچنین تومورهای خوش خیم و اختلالات لخته شدن خون باشد. در چنین مواردی ، معمولاً داروهای حاوی اکسی توسین برای زن باردار تجویز می شود که باعث تحریک انقباضات می شود.
در میان آسیب های احتمالی که پس از زایمان رخ می دهد ، ارزش برجسته سازی التهاب آندومتر و فرسایش دهانه رحم است. مورد اول عارضه پلی هیدرامنیوس است و با آنتی بیوتیک هایی که توسط متخصص تجویز می شود درمان می شود. با فرسایش ، آزمایشات اضافی و کولپوسکوپی مورد نیاز است. اگر آنها عوارض اضافی را نشان ندهند ، فقط مشاهده توسط یک متخصص زنان کافی است.
به منظور جلوگیری از عوارض دهانه رحم ، به زن توصیه می شود 2 هفته بعد و یک ماه پس از تولد کودک معاینه زنان شود.
در برخی موارد ، پس از زایمان ، رحم ممکن است پایین بیاید - معمولاً نتیجه زایمان دشواری است که می تواند منجر به آسیب های کف لگن شود. چندین مرحله از افتادگی رحم وجود دارد. در مرحله اول ، ورزش های خاص و مصرف مسکن در صورت وجود ناراحتی در شکم پایین کافی است. درجه دوم و سوم افتادگی ناگزیر مستلزم مداخله جراحی است.
