تفکر انتقادی مجموعه ای از قضاوت ها است که بر اساس آنها نتیجه گیری های خاصی شکل می گیرد و ارزیابی از اهداف انتقاد انجام می شود. این خصوصاً مشخصه محققان و دانشمندان همه شاخه های علوم است. تفکر انتقادی سطح بالاتری نسبت به تفکر معمولی دارد.
ارزش تجربه در شکل گیری تفکر انتقادی
تجزیه و تحلیل و نتیجه گیری در مورد آنچه که شما در آن مهارت کافی ندارید دشوار است. بنابراین ، برای یادگیری تفکر انتقادی ، لازم است اشیا را در تمام ارتباطات و روابط ممکن با پدیده های دیگر مطالعه کنید. و همچنین در این مورد از اهمیت زیادی برخوردار است ، داشتن اطلاعات در مورد چنین اشیایی ، توانایی ایجاد زنجیره های منطقی قضاوت و نتیجه گیری آگاهانه.
به عنوان مثال ، می توان ارزش یک اثر هنری را فقط با دانستن بسیاری از ثمرات دیگر فعالیت ادبی قضاوت کرد. در عین حال ، بد نیست که در زمینه تاریخچه رشد بشری ، شکل گیری ادبیات و نقد ادبی متخصص باشید. جدا از بافت تاریخی ، ممکن است یک اثر معنای خود را از دست بدهد. برای اینکه ارزیابی و ارزیابی یک اثر هنری به اندازه کافی کامل و موجه باشد ، همچنین لازم است از دانش ادبی خود استفاده کنید ، که شامل قوانین ساخت متن ادبی در ژانرهای خاص ، یک سیستم از انواع تکنیک های ادبی ، طبقه بندی و تجزیه و تحلیل است. سبک ها و گرایش های موجود در ادبیات و غیره در عین حال ، مهم است که منطق درونی طرح ، توالی اقدامات ، ترتیب و تعامل شخصیت های اثر هنری مورد بررسی قرار گیرد.
ویژگی های تفکر انتقادی
از دیگر ویژگی های تفکر انتقادی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- دانش در مورد شی مورد مطالعه فقط یک نقطه شروع برای فعالیت بیشتر مغز در ارتباط با ساخت زنجیره های منطقی است.
- به طور مداوم ساخته شده و بر اساس استدلال عقل سلیم منجر به شناسایی اطلاعات درست و غلط در مورد شی مورد مطالعه می شود ؛
- تفکر انتقادی همیشه با ارزیابی اطلاعات موجود در مورد یک شی مشخص و نتیجه گیری مربوطه همراه است ، در حالی که ارزیابی ، به نوبه خود ، با مهارت های موجود همراه است.
برخلاف تفکر عادی ، منتقد تابع ایمان کور نیست. تفکر انتقادی اجازه می دهد با کمک کل سیستم داوری درباره موضوع انتقاد ، ماهیت آن را درک کرده ، دانش واقعی را درباره آن آشکار کرده و نادرست را رد کند. این بر اساس منطق ، عمق و کامل بودن مطالعه ، راستگویی ، کفایت و ثبات قضاوت ها است. در عین حال ، اظهارات واضح و اثبات شده طولانی مدت به عنوان فرضیه پذیرفته می شوند و نیازی به اثبات و ارزیابی مکرر ندارند.
