مفهوم آگاهی یکی از بحث برانگیزترین و پیچیده ترین مباحث روانشناسی است. دانشمندان داخلی بارها به مطالعه پدیده ای موسوم به "رمز و راز آگاهی انسان" روی آورده اند.
در طول تاریخ علم روانشناسی نسبتاً جوان ، دانشمندان نگران یکی از مهمترین موضوعات - مطالعه آگاهی بودند. اما به اندازه کافی عجیب ، برای مدت زمان طولانی این مفهوم بدون تعریف باقی ماند. در روانشناسی روسیه ، یکی از اولین کسانی که اصطلاح "آگاهی" را توضیح داد روانپزشک برجسته روسی V. M. بختروف وی معتقد بود که اساس تعریف آگاهی تفاوت بین فرآیندهای ذهنی آگاهانه و ناخودآگاه است.
از آن زمان ، مسئله مطالعه آگاهی در روانشناسی روسیه بیش از پیش روشن می شود. وظیفه اصلی جستجو برای یافتن پاسخ س questionsالات بود: "برای چه چیزی و چگونه آگاهی در روند شکل گیری و رشد یک فرد بوجود آمده است؟" ، "آیا از بدو تولد داده می شود یا در طول زندگی شکل گرفته است؟" و "چگونه آگاهی در کودک رشد می کند؟" این س andالات و بسیاری از س pointالات دیگر به نقطه شروع مطالعه چنین مفهوم مهمی نه تنها در علم ، بلکه در زندگی بشر نیز تبدیل شده اند.
به منظور حل "معمای آگاهی انسان" ، دانشمندان در مورد منشا این پدیده تعجب کردند. بنابراین ، روانشناس شوروی A. N. لئونتف معتقد بود که آگاهی در شرایط تعامل انسان در "روابط اجتماعی" ظاهر می شود ، و آگاهی فردی ، به طرز متناقضی ، فقط تحت تأثیر آگاهی اجتماعی شکل می گیرد.
روانشناس شوروی دیگر ، L. S ویگوتسکی ، با ادامه ایده های لئونتیف ، به این نتیجه رسید که تجربه تعامل اجتماعی عامل اصلی در شکل گیری و رشد آگاهی است. از این طریق می توان نتیجه گرفت که هوشیاری از بدو تولد داده نمی شود ، بلکه برعکس ، نتیجه تعامل فرد با دنیای اطرافش است. علاوه بر این ، دانشمندان توافق کردند که زبان و گفتار نیز پیش شرط ظهور آگاهی هستند.
با تجزیه و تحلیل و تعمیم کار روانشناسان روسی (L. S. Vygotsky، S. L. Rubinstein، A. N. Leontyev، B. G. Ananyev، V. P. Zinchenko و غیره) ، چندین عملکرد آگاهی را می توان تشخیص داد: انعکاس واقعیت اطراف ، برنامه ریزی ، عملکرد خلاق ، ارزیابی و کنترل رفتار در جامعه ، شکل گیری نگرش نسبت به عوامل خارجی ، شکل گیری فردیت.
بنابراین ، در جریان اصلی روانشناسی ، به تدریج مشخص می شود که چرا به آگاهی نیاز داریم. با این حال ، باید درک کرد که مفهوم آگاهی پیچیده ترین علم است ، و مشکل اصلی در مطالعه آن این بود که دانشمندان مجبور شدند فقط به روشهای مشاهده خود متوسل شوند ، که مطالعه از عینیت را سلب می کند. به همین دلیل است که این موضوع در روانشناسی روسیه و همچنین در جهان باعث بیشترین بحث و جدال و بحث می شود.
