در دنیای مدرن ، کودکان به همان شکلی رشد می کنند که سالها پیش رشد کرده اند. دوران نوجوانی مشکلات و نگرانی های زیادی را برای والدین ایجاد می کند. بسیاری از نوجوانان فکر می کنند می توانند از خود مراقبت کنند و تصمیم بگیرند که چه موقع به خانه بیایند. اما ، اگر سعی کنید در این مرحله از زندگی مشترک به کودک کمک کنید ، همه چیز می تواند متفاوت باشد …
حل مشکلات با هم این اتفاق می افتد که یک کودک ، بدون دانستن آن ، در شبکه اعتیاد به مواد مخدر ، اوباشگری و شرکت بد قرار می گیرد. برای جامعه اطراف خطرناک می شود. برای والدین ، وظیفه اصلی این است که لحظه ای را که تغییرات در کودک در حال وقوع است ، از دست ندهند. از عینک های گل رز استفاده نکنید! مهمترین چیز این است که عمل کنید. در چنین شرایطی ، نظارت مداوم لازم است. از محل کار خود مرخصی بگیرید ، از اقوام کمک بخواهید. در صورت لزوم ، وی و با کمک متخصصان: روانشناسان ، متخصصان اعصاب به کار خود روی خواهد آورد. سعی کنید با کودک خود تماس بگیرید.
به او بگویید در هر شرایطی با او هستید. او را برابر ببینید. به او کمک کنید سایر سرگرمی ها را پیدا کند. اینها می توانند بخشهای ورزشی باشند ، در صورت امکان ، گشت و گذار در مکانهایی که آرزوی بازدید از آنها را دارد. تمام غم ها را با فرزند خود در میان بگذارید ، در مورد مشکلات نوجوانی خود بگویید. و او کش می آید. قانون اصلی برای این دوره فریاد زدن ، توانایی گوش دادن نیست. اگر می خواهید با فرزندتان ارتباط برقرار کنید تا او به حرف های شما گوش دهد ، شما باید یاد بگیرید که چگونه این کار را انجام دهید. والدینی که کودک خود را می شنوند و می شنوند همیشه از اقتدار نوجوانان برخوردار هستند. صبر و عشق به فرزند شما همه چیز را سر جای خودش قرار می دهد. با گذشت زمان ، کودک از شما برای همدردی ، مراقبت و تمایل به درک در زمان های دشوار تشکر می کند. و شما ، کاملاً متقاعد خواهید شد که همه کارها را درست انجام داده اید.
خود را سرزنش نکنید. وقتی مشکلات در افق ظاهر می شوند ، والدین غالباً به این س thinkال می اندیشند: «مقصر من چیست؟ من چه اشتباهی کرده ام؟ چه وقت دلت برای آن تنگ شده است؟ این س questionsالات می تواند شما را به گوشه ای سوق دهد و باعث افسردگی شود. اجازه ندهید چنین افکاری بر شما مسلط شود. بنابراین ، شما به خود و فرزندتان آسیب می رسانید ، که در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری به حمایت شما نیاز دارند. البته شایسته است که بپذیرید با بزرگتر شدن فرزندتان ، ممکن است توجه کمتری به او داشته باشید. اما او هنوز هم نیاز به برقراری ارتباط با شما دارد. اما سرزنش خودتان اتلاف وقت است. سعی کنید با صحبت صریح با کودک خود اوضاع را برطرف کنید. بیشتر نوجوانان از برقراری چنین تماس هایی خوشحال هستند.
و مهمتر از همه - کودک را همانطور که هست دوست داشته باشید ، سپس موفق خواهید شد.
