پوشک ، پوشک ، بیماریهای دوران کودکی و شبهای بی خوابی مدتهاست که از بین رفته اند. پشت کلاس اول ، ترسهای مداوم ، دبستان. و در اینجا شروع شد: "شما در زندگی چیزی نمی فهمید" ، "در زندگی من دخالت نکن" ، "من خودم می دانم به چه چیزی احتیاج دارم". پدر و مادر بودن سخت است ، زیرا این یک کار روزمره و بی شکر است. من دوست دارم فرزند شما از این کار قدردانی کند ، اما شما نباید از او انتظار قدردانی داشته باشید. کودکان ، به ویژه نوجوانان ، تمام دنیای خودشان را دارند ، بنابراین گفتن اینکه شما برای آنها تلاش می کنید فایده ای ندارد. بهتر است بیشتر تلاش کنید ، و ظرف مدت بیست سال از کار شما قدردانی می شود. اما طبیعی است. در ضمن می خواهم نکاتی را برای کمک به برقراری ارتباط با کودکان بیان کنم.
دستورالعمل ها
مرحله 1
فقط آرامش. حتی اگر در زندگی خود هرگز به بچه ها فریاد نزده اید ، باز هم لحظاتی دارید که می خواهید تمام عصبی و عصبانیت خود را بیرون بریزید. خود را در حضور کودک کنترل کنید و هنگامی که کودک شما را نمی بیند یا نمی شنود ، فریاد و اشک را خالی کنید. برای کودک روشن کنید که شما به اندازه کافی بزرگسال و دارای روان روان هستید.
گام 2
اجازه ندهید او بی ادب باشد. در جهت خود حتی یک کلمه خشن را نبخشید. با آرامش به او توضیح دهید که بی ادبی با پدر و مادر غیر قابل قبول است ، زیرا باید به بزرگترهای خود احترام بگذارید و احساسات خود را مهار کنید. در پایان ، قوانین خوش اخلاقی هنوز لغو نشده است.
مرحله 3
فراموش نکنید که هستید. نه تنها از فرزند خود بلکه از خود نیز مراقبت کنید. خود را بهبود بخشید و در مورد همه اتفاقاتی که برای شما افتاده صحبت کنید. با کودک خود مشورت کنید ، درمورد آنچه شما را ناراحت و نگرانی می کند صحبت کنید. به این تبادل عاطفی می گویند.
مرحله 4
والدین کامل. به گفته کارشناسان ، آموزش بدون توبیخ ، رسوائی ، ملامت و پیشنهاد ، آموزش به عنوان مثال است. همانطور که خودتان عالی هستید ، تربیت شما نیز عالی خواهد بود. مهم نیست که چقدر ساده لوحانه به نظر برسد ، کودکان ادامه کار ما هستند.
