خودآگاهی در اوایل نوجوانی خود را نشان می دهد. این سن با مرزهای 15 تا 18 سال مشخص می شود. در این دوره بود که شکل گیری شخصیت یک شخص به پایان رسید.
سن اوایل نوجوانی یک مرحله انتقالی برای فرد از کودکی تا بزرگسالی است. این در آستانه زندگی معمول مدرسه و مسیرهای جدید کشف نشده بوجود می آید. ویژگی این دوره احساساتی مانند مسئولیت پذیری نسبت به خود و عزیزان ، ترس از امکان انتخاب و خطا است.
جنبه تعیین سرنوشت
یکی از مهمترین جنبه های خودآگاهی ، تعیین سرنوشت است. به شخصی و شغلی تقسیم می شود. اولین سوال این س toال را برای دانش آموز دبیرستان ایجاد می کند: "چه چیزی باید باشد؟" این جنبه ، شخصیت ، توانایی ها و خصوصیات شخصی دانش آموز را به عنوان یک فرد تعیین می کند. مورد دوم این س toال را برای شخص ایجاد می کند: "چه کسی باید باشد؟" دانش آموز سعی می کند علایق خود را تعیین کند ، سعی می کند احساس کند چه نوع فعالیتی بیشتر او را جذب می کند.
جنبه تعیین سرنوشت را می توان به وجود یک برنامه زندگی نیز نسبت داد. احساس مبهم زمان ، عدم توانایی دیدن خود در آینده ، ترس از تغییر - همه اینها از سطح پایین آگاهی از خود حکایت دارد. در پایان مدرسه ، دانش آموز باید توانایی های خود را به وضوح ببیند ، بتواند منابع داخلی را بسیج کند و روی یک فعالیت تمرکز کند. این به فرد کمک می کند تا وارد بزرگسالی شود ، شروع به کار کند یا در یک تخصص تحصیل کند. اگر فرد در این امر موفق نشود ، پس الگوهای منفی رفتاری را انتخاب می کند: اعتیاد به الکل ، مواد مخدر ، سبک زندگی غیراخلاقی یا بیکار.
جنبه شخصی
جنبه شخصی خودآگاهی سه م componentsلفه دارد. اول احترام به خود است. میزان پذیرش شخص از خود به عنوان یک فرد می تواند زیاد یا پایین باشد. در یک سناریوی موفق ، جامعه جدید شخص را به روشی که خودش را نشان می دهد می پذیرد. در غیر این صورت ، هم دانشجویان و هم همکاران شغلی می توانند از افراد آسیب پذیر استفاده کنند.
ثانیاً ، بازتاب خود نقش مهمی در خودآگاهی دارد. یک شخص نمی تواند از دنیای اطراف خود آگاه باشد بدون اینکه دنیای درونی خود را درک کند. این احتمال وجود دارد که در دوره اوایل نوجوانی ، علاقه به خود و خاص بودن فرد افزایش یابد.
سوم ، خودتنظیمی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. فردی که وارد جامعه می شود باید هنجارهای رفتاری را درک و قبول کند. کنترل بر احساسات و وضعیت شخصی خود در یک شرایط بحرانی نشانگر میزان هوشیاری فرد است.
جنبه اخلاقی
جنبه اخلاقی خودآگاهی شامل دو دسته است. ثبات اخلاقی توانایی هدایت در رفتار توسط دیدگاه ها و اعتقادات شخصی است. شکل گیری جهان بینی ، ظهور تصویری کمابیش روشن از جهان است ، منظم سازی باورهای خود شخص در مورد برخی مسائل.
