تربیت فرزندان کاری مسئولیت پذیر و غالباً دشوار است. گاهی خستگی و بی حوصلگی به تحریک پذیری و سخنان تند تبدیل می شود. اما باید به یاد داشته باشید که رفتار تکانشی شما می تواند بر وضعیت روانی و روانی کودک در آینده تأثیر بگذارد. بنابراین ، شما باید یاد بگیرید که احساسات خود را کنترل کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر احساس آزار می کنید و قصد حمله به کودک را دارید ، کمی به خودتان استراحت دهید - برای چند دقیقه از اتاق خارج شوید (در صورت امکان) یا فقط به چیز دیگری فکر کنید. با این کار به خودتان زمان می دهید تا خنک شوید و شاید بفهمید که از یک چیز کوچک عصبانی هستید.
گام 2
سعی کنید بفهمید چه چیزی کودک را تحریک می کند. خودت را جای او بگذار. ممکن است برای شما به نظر برسد که او برای خشم شما کاری انجام می دهد ، اما بعید است چنین باشد. شاید او نمی داند آنها چه رفتاری از او می خواهند یا سعی دارد توجه شما را به خود جلب کند.
مرحله 3
سعی کنید به جای فریاد و فحش ، با خونسردی (اما با اعتماد به نفس) برای فرزندتان توضیح دهید که از چه چیزی دوست ندارید و چرا. برای کودک مهم است که رابطه علیت بین رفتار و واکنشهای شما را به وضوح ببیند. زیرا اگر او دلایل نارضایتی شما را نفهمد ، می توانید به نتیجه معکوس برسید.
مرحله 4
اغلب به خود یادآوری کنید که چقدر مهم است که نمونه بودن برای کودکان باشد ، زیرا آنها همیشه بزرگسالان ، به ویژه والدین خود را کپی می کنند. این امر تا حد زیادی به شما بستگی دارد که کودک شما چگونه بزرگ می شود و چگونه نوه های شما را بزرگ می کند.
مرحله 5
دفترچه خاطرات داشته باشید. اگر نتوانستید خود را مهار کنید و سر کودک فریاد کشیدید ، احساسات خود را بنویسید و تحلیل کنید. ممکن است تعجب کنید که متوجه شوید چه چیزی واقعاً شما را عصبانی کرده است. این درک ممکن است غیرمنتظره باشد. همچنین به شما کمک می کند تا به مرور زمان شکستگی خود را متوقف کنید.
مرحله 6
بیاموزید که بیشتر مراقب کارهای خود باشید و بگویید. بسیاری از افراد هر روز مانند گذشته عمل می کنند ، بدون اینکه حتی متوجه آن شوند. وقتی افراد هر روز یک در را باز می کنند ، این کار را به صورت خودکار انجام می دهند. اما در این حالت ، رفلکس تشکیل شده مفید است ، که همیشه نمی توان در مورد ارتباطات انسانی گفت. کلیشه ای از رفتار که در یک موقعیت م situationثر باشد ، در شرایط دیگر می تواند مضر باشد. انعطاف پذیر باشید سعی کنید احساس مورد نیاز فرزندتان را در لحظه درک کنید.
مرحله 7
کمی استراحت کن. اگر شما یک مادر جوان (یا پدر) هستید ، سعی کنید خواب کافی داشته باشید. به طور دوره ای حواس خود را از تربیت بچه ها پرت کنید ، استراحت کنید ، راه بروید ، به کارهای دیگر بپردازید. این به شما کمک می کند با آرامش بیشتری به مسائل نگاه کنید و بدون احساسات ناخوشایند غیر ضروری با فرزند خود ارتباط برقرار کنید.
مرحله 8
سعی کنید ادبیات روانشناسی درباره والدین را بخوانید. شاید برخی موارد را کشف کنید که این روند را آسان تر می کند و رفتار کودک را برای شما قابل فهم می کند.
