فعالیت بدنی کودکان 3-4 ساله شامل تمرینات صبحگاهی ، بازی در فضای باز ، ورزش ، دویدن و پیاده روی است. در این سن ، فعالیت بدنی حداقل نیمی از دوره بیداری را می گیرد.
مرسوم است که فعالیت حرکتی کودک را انواع حرکاتی می داند که وی در مدت زمان مشخصی انجام می دهد. برای یک کودک سه تا چهار ساله ، فعالیت بدنی انواع بازی های بیرون از خانه ، پریدن روی ترامپولین ، دویدن ، پیاده روی ، تربیت بدنی است. حرکت فعال در این سن برای رشد و نمو طبیعی ، گسترش قابلیت های عملکردی بدن و تقویت سلامت کودک لازم است.
انواع اصلی فعالیت بدنی کودک 3-4 ساله
در کودکان پیش دبستانی ، فعالیت بدنی باید نیمی از دوره بیداری را اشغال کند. به همین منظور ، فعالیتهای مختلفی در طول روز در م institutionsسسات پیش دبستانی ترتیب داده می شود ، از جمله: تمرینات صبحگاهی ، بازی در فضای باز ، تربیت بدنی داخل و خارج ، شنا ، ورزش و غیره. در طول کلاس ها ، کودکان ، تحت هدایت معلم ، روش های جدید حرکت بدن در فضا و حرکات پیچیده هماهنگی را یاد می گیرند ، یاد می گیرند که به درستی به تغییرات وضعیت واکنش نشان دهند و در طی بازی ها و تمرینات وضعیت بدن را حفظ کنند.
تمرینات صبحانه روزانه از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند - این به نوزادان کمک می کند تا سرانجام بیدار شوند و انرژی خود را برای روز آینده شارژ کنند. فعالیت های سفت و سخت پس از چرت ، که برای تقویت سیستم ایمنی بدن انجام می شود ، نیز مهم است.
ویژگی های فعالیت حرکتی در کودکان 3-4 ساله
در این دوره ، اختلاف بین دو جنس شروع به تأثیر می کند. دختران به شدت در حال توسعه نیمکره چپ هستند ، بنابراین آنها شروع به صحبت احساسی و زیبایی می کنند ، و سعی می کنند جملات را به درستی بسازند. در سه یا چهار سالگی ، دختران بازی های آرام را با غلبه حالت های ایستا ترجیح می دهند ، بر خلاف پسران ، که به دلیل فعالیت نیمکره راست ، مانند بازی های خارج از منزل با راکت ، توپ و غیره.
بدن کودک بالای سه سال به سرعت در حال تغییر است. چاق و چروک بودن نوزاد از بین می رود ، انعطاف پذیری و مهارت آن افزایش می یابد. مهارت های حرکتی خوب و ناخوشایند بهبود می یابد ، هماهنگی حرکات بهبود می یابد ، بنابراین کودکان با لذت در بازی های خارج از خانه شرکت می کنند. در این سن ، کودک اولین تلاش ها را برای ترکیب سایر حرکات با راه رفتن انجام می دهد: برای مثال ، گرفتن توپ هنگام دویدن. کودکان هنوز نمی توانند از نظر بلندی به خوبی پرش کنند ، اما می توانند از روی یک مانع کوچک بپرند و روی هر دو پا بپرند. آنها به راحتی از حرکات یکنواخت خسته می شوند ، که هنگام انجام تربیت بدنی باید به آنها توجه شود.
