خوشبختی یک هدف جهانی است. هر فرد بالغ از نظر اخلاقی و روانی برای آن تلاش می کند. خوشبختی می تواند یک احساس لحظه ای موج دار یا یک احساس پایدار از جهان و خودتان باشد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
روانشناسان خوشبختی را احساس کامل بودن ، شادی و هماهنگی فرد در روابط با دنیای خارج تعریف می کنند. خوشبختی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد: هیجان عصبی شدید برای کسانی که عاشق شرکت های پر سر و صدا و مهمانی های بلند هستند ، آرامش آرام برای کسانی که دوست دارند تنها باشند و کتاب بخوانند.
گام 2
پدیده خوشبختی یک پارادوکس بسیار بزرگ دارد: هر چقدر انسان برای رسیدن به آن تلاش کند ، دشوارتر شدن نیز خوشبخت تر می شود. علاوه بر این ، همانطور که تمرین نشان می دهد ، افراد مسن بیشتر از جوانان احساس خوشبختی می کنند. در مورد ثروت مادی نیز همین امر وجود دارد. یک فرد فقیرتر ممکن است احساس وحدت با طبیعت و دنیای اطراف خود را همانگونه که یک فقیر احساس می کند ، نداشته باشد.
مرحله 3
همچنین جالب است که خوشبختی حالتی است که در مورد یک شخص خاص اعمال می شود. غیرممکن است که بگوییم یک گروه کامل از مردم یا یک کشور کامل خوشحال هستند.
مرحله 4
امروزه دو مفهوم اصلی و مشهور از خوشبختی وجود دارد. نگاه اول نشان دهنده آبراهام مزلو با هرم نیازهای خود است ، نگاه دوم - ویکتور فرانکل.
مرحله 5
آبراهام مزلو خوشبختی یک شخص را در خود واقعی سازی خود مشاهده کرد و از طریق ارضای نیازهای معمول خود به غذا ، خواب و امنیت به سمت اهدافش پیش رفت. بنابراین ، یک فرد شاد به عنوان فردی با استعداد ، متعادل ، خردمند و موفق معرفی می شود.
مرحله 6
ویکتور فرانکل معتقد بود که خوشبختی راهی است ، جستجوی معنی. و کسانی که برای شادی به عنوان یک هدف و لذت نهایی تلاش می کنند ، هرگز آن را درک نخواهند کرد. زیرا فرد چنان در نقطه پایان متمرکز است که معنای واقعی حرکت خود را در طول زندگی از دست می دهد ، به این معنی که خوشبختی خود را نیز از دست می دهد.
مرحله 7
مسئله اندازه گیری شادی برای روانشناسی نیز مهم است. برای این منظور از مفهوم "بهزیستی ذهنی" استفاده می شود. "بهزیستی ذهنی" به رضایت از جنبه های مختلف زندگی انسان بستگی دارد: اجتماعی ، شخصی ، جنسی ، خانوادگی ، شغلی و غیره.
مرحله 8
احساس خوشبختی نیز تحت تأثیر ویژگی های شخصیتی فرد قرار می گیرد: سرگرمی ها ، خوش بینی ، سرگرمی ، عزت نفس ، برون گرایی. با این حال ، مطالعات اخیر نشان می دهد افرادی که ارتباط بین فردی زیادی دارند - دوستی ، شغل ، خانواده ، اجتماعی - احساس شادی بیشتری دارند. افراد خوشبخت وقت کمتری را تنها می گذرانند ، زیرا آنها عاشق هستند ، آنها یک ازدواج قوی و دوستان وفادار دارند.
مرحله 9
رویکردهای گوناگون در تفسیر پدیده سعادت و مقدار زیادی تحقیق علمی در مورد این موضوع بار دیگر اثبات می کند که این امر چند وجهی است و هنوز جنبه های ناشناخته ای را پنهان می کند.
