هوشیاری انسان دو حالت دارد: فعال - بیداری و حالت استراحت - خواب. در روانشناسی ، اصطلاحی "حالت هوشیاری تغییر یافته" وجود دارد و هر فرد حداقل یک بار در روز در آن ساکن است. این یک رویاست.
بیداری حالت هوشیاری است که با فعالیت مغزی سطح بالایی مشخص می شود. درک فرد از هر آنچه در دنیای خارج اتفاق می افتد مستقیماً به وضعیت هوشیاری وی بستگی دارد.
به عنوان حالت هوشیاری بخوابید
خواب یک روند طبیعی است که طی آن سطح فعالیت مغز به حداقل می رسد. مدت ها اعتقاد بر این بود که خواب یک استراحت کامل از بدن است ، که به او اجازه می دهد پس از یک دوره بیداری قدرت خود را بازیابد. دانشمندان دریافته اند که کمبود خواب بر وضعیت عمومی بدن تأثیر بدی دارد: فردی که چندین روز را بدون خواب گذرانده است می تواند دچار هذیان شود ، به معنای واقعی کلمه در حین حرکت به خواب رود ، توهمات را ببیند و حتی توانایی طبیعی خود را از دست بدهد. آنچه در اطراف او اتفاق می افتد را درک کند.
اکنون ثابت شده است که خواب یک روند بهبودی آسان برای بدن نیست ؛ این حالت برای حفظ حالت طبیعی هوشیاری انسان بسیار مهم است. در هنگام خواب ، مغز به فعالیت فعال خود ادامه می دهد.
خواب یک روند ذهنی پیچیده است که شامل مراحل خواب آرام و متناقض است. در طول خواب موج آهسته ، تنفس و ضربان قلب آهسته می شود ، ماهیچه های سراسر بدن شل می شوند و بدن قدرت خود را بازیابی می کند. خواب آرام تقریباً 80٪ از کل زمان خواب را تشکیل می دهد. در طی خواب متناقض ، حرکت سریع چشم اتفاق می افتد ، تون عضلانی کاهش می یابد ، و برعکس ، فعالیت مغز افزایش می یابد. تمام رویاها دقیقاً در هنگام خواب متناقض ظاهر می شوند.
ممکن است به نظر برسد که خواب و بیداری حالتهای متضاد آگاهی فرد است ، اما این چنین نیست ، آنها اشتراکات زیادی دارند ، به عنوان مثال ، در هنگام خواب ، یک فرد فکر می کند ، رویاهایی را می بیند ، که می تواند آنها را بخاطر بسپارد و در طی آن بازگو کند بیداری همچنین ، در خواب ، فرد حرکت می کند ، بنابراین حالت خواب استراحت مطلق نیست. وقتی فرد می خوابد ، کاملاً از دنیای خارج جدا نشده و قادر به پاسخگویی به سیگنال های خارجی است. سطح فعالیت فرد به تناوب خواب و بیداری بستگی دارد.
چگونه می توان وضعیت هوشیاری را تغییر داد؟
تغییر حالت هوشیاری با کمک مدیتیشن امکان پذیر است. به شما امکان می دهد به لطف یک تکنیک خاص ، به حالت هوشیاری مطلوب برسید. هدف از مراقبه این است که زمینه آگاهی را کاهش دهد تا بتواند آن را از دنیای خارج قطع کند. تکنیک مراقبه تمرکز بر افکار و احساسات جسمی است.
برخی از افراد ، در حالی که مراقبه می کنند ، می توانند ضربان قلب خود را کاهش دهند و مصرف اکسیژن خود را به میل خود کاهش دهند.
