شوخ طبعی سیاه ، که به عقیده برخی افراد بیش از حد تند و توهین آمیز است ، آمیزه ای از شوخ طبعی معمولی بی ضررتر با بدبینی محض است. علاوه بر این ، اعتقاد بر این است که تأثیر کمیک این نوع خاص به دلیل شوخی با موضوعاتی مانند مرگ ، خشونت ، بیماری های مهلک ، معلولیت های جسمی و سایر موارد است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
به اشیا یا انگیزه های طنز سیاه مضامین فریبنده نیز گفته می شود. ماكابر در لغت به معنای "رقص مرگ" است و طرح تمثیلی نقاشی و ادبیات قرون وسطی اروپا است. این طنز سیاه است که اساس هنر پوچ گرایی در زمینه های مختلف هنری است. اما ، به عبارت دقیق ، این اصطلاح ، که به زبان فرانسوی مانند نوآر طنز به نظر می رسد ، ریشه فرانسوی دارد و اولین بار توسط هویسمن در دهه 80 قرن نوزدهم در میان پیروان جهت سورئالیسم مشاهده شد.
گام 2
به نوبه خود ، آندره برتون در سال 1939 حتی "گلچین طنز سیاه" را نیز تدوین کرد. این نویسنده فرانسوی بود که این فرضیه را مطرح کرد که ریشه های ایجاد شوخ طبعی سیاه به عصر روشنگری برمی گردد - "پیشنهاد متواضعانه" جاناتان سویفت ، "کاندیدا" ولتر و "ترستام شاندی" استرن. در قرن بیستم ، سورئالیست ها منطقی برای فلسفه کمدی تاریک ارائه دادند ، که از نظر آنها ، از آموزه های فرند و هگل ناشی می شود.
مرحله 3
محققان همچنین بر این باورند که منشأ طنز سیاه از سنت کارناوال قرون وسطایی نشأت گرفته است ، زمانی که مردم "رقص مرگ" و "ضیافت هنگام طاعون" را به صحنه می بردند. از طنز سیاه است که بسیاری از آهنگ های خشن فولکلور و داستان های ترسناک کودکان نیز جریان دارد و فولکلور شهری هنوز هم پر از قافیه ها و حکایت هایی مخرب و تا حدودی سادیستی است.
مرحله 4
به هر حال ، آندره برتون آثار "چارلز بودلر" ، "آلفونس آلای" و "لوئیس کارول" را که در داستان سفرهای دختر آلیس نه تنها داستان های شیرین نوشت ، در مجموعه "گلچین" وارد کرد. میراث ادبی روسیه از طنز سیاه شامل داستان های Christmastide آنتوشا چخونته (نام مستعار آنتون چخوف) ، داستان های کوتاه ساشا چرنی ، دانیل خرمس و حتی توصیه های مضر گریگوری اوستر است که در میان کودکان مدرن روسیه محبوب است.
مرحله 5
در سینما نیز سنت طنز سیاه در ژانر کمدی سیاه یا "کمدی سیاه" که شامل فیلم هایی با مونتی پایتون است ، کاربرد بسیاری پیدا کرده است. "شاخه" جداگانه ای از این ژانر "کمدی ترسناک" یا ترسناک کمدی است که برای مثال ، رومن پولانسکی در آن فیلم "توپ خون آشام ها" را فیلمبرداری کرد. در این مسیر ، کارگردانان هالیوودی مانند رابرت زمکیس ، فیلمبردار فیلم "مرگ او می شود" ، برادران کوئن ، که نویسندگان فیلم "بارتون فینک" هستند ، البته محبوب ترین کوئنتین تارانتینو با فیلم های "سگهای مخزن" هستند. "و" داستان پالپ "، همچنین تیم برتون با" جسد تا نابینا "و فیلم" سایه های تاریک ".
